NACRT ZAKONA O NAKNADAMA ZA KORIŠĆENJE JAVNIH DOBARA - Tekst propisa

I. UVODNE ODREDBE

Predmet uređivanja

Član 1.

Ovim zakonom uređuju se naknade za korišćenje javnih dobara, obveznik plaćanja naknade, osnovica za plaćanje naknade, visina naknade, način utvrđivanja i plaćanja naknade, pripadnost prihoda od naknade, kao i druga pitanja od značaja za utvrđivanje i plaćanje naknada za korišćenje javnih dobara.

Definicije

Član 2.

Pojedini izrazi upotrebljeni u ovom zakonu imaju sledeće značenje:

1) naknada je javni prihod koji se naplaćuje za korišćenje određenog javnog dobra;

2) javno dobro je prirodno bogatstvo, odnosno dobro od opšteg interesa i dobro u opštoj upotrebi (u daljem tekstu: javno dobro);

3) korišćenje javnog dobra, u smislu ovog zakona, podrazumeva neposredno korišćenje javnog dobra na osnovu zakona ili ugovora ili vršenje neposrednog uticaja na raspoloživost, kvalitet ili neku drugu osobinu javnog dobra činjenjem ili nečinjenjem;

4) obveznik plaćanja naknade za korišćenje javnog dobra je pravno lice, preduzetnik ili fizičko lice (u daljem tekstu: obveznik naknade) koje koristi javno dobro;

5) osnovica za utvrđivanje naknade za korišćenje javnog dobra (u daljem tekstu: osnovica) je jedinica mere, vrednost dobra koje se koristi ili prihod koji se ostvaruje;

6) visina naknade je novčani iznos za korišćenje javnog dobra (u daljem tekstu: visina naknade).

Uvođenje naknada

Član 3.

Naknade za korišćenje javnih dobara mogu se uvoditi samo ovim zakonom.

II. VRSTE NAKNADA ZA KORIŠĆENjE JAVNIH DOBARA

Vrste naknada

Član 4

Ovim zakonom uvode se naknade za korišćenje javnog dobara, i to:

1) naknade za geološka istraživanja;

2) naknade za korišćenje resursa i rezervi mineralnih sirovina;

3) naknade za korišćenje energije i energenata;

4) naknada za promenu namene poljoprivrednog zemljišta;

5) naknade za promenu namene i korišćenje šuma i šumskog zemljišta;

6) naknada za korišćenje lovostajem zaštićenih vrsta divljači;

7) naknade za vode;

8) naknade za zaštitu životne sredine;

9) naknade za plovidbu i korišćenje luka, pristaništa i objekata bezbednosti

plovidbe na državnom vodnom putu;

10) naknade za korišćenje javnih puteva;

11) naknade za korišćenje javne železničke infrastrukture;

12) naknada za korišćenje javne površine;

13) naknada za korišćenje prirodnog lekovitog faktora;

14) naknade za elektronske komunikacije.

III. NAKNADE ZA GEOLOŠKA ISTRAŽIVANjA

Vrste naknada

Član 5.

Naknade za geološka istraživanja su:

1) naknada za korišćenje podataka i dokumentacije osnovnih geoloških istraživanja koja su finansirana iz budžeta Republike Srbije, kao i za korišćenje podataka i dokumentacije geoloških istraživanja koji su postali javna svojina - državna svojina, po osnovu koncesionih ugovora (u daljem tekstu: naknada za korišćenje podataka i dokumentacije geoloških istraživanja);

2) naknada za primenjena geološka istraživanja;

3) naknada za zadržavanje prava na istražni prostor.

Geološka istraživanja u smislu ovog zakona su osnovna i primenjena geološka istraživanja definisana zakonom kojim se uređuju rudarstvo i geološka istraživanja.

Naknada za korišćenje podataka i dokumentacije geoloških istraživanja

Obveznik naknade

Član 6.

Obveznik naknade za korišćenje podataka i dokumentacije geoloških istraživanja je korisnik tih podataka i dokumentacije.

Osnovica

Član 7.

Osnovica naknade za korišćenje podataka i dokumentacije geoloških istraživanja je valorizovana vrednost izvedenih istraživanja na određenom istražnom prostoru.

Valorizovanu vrednost iz stava 1. ovog člana utvrđuje ministarstvo primenom koeficijenta godišnjeg rasta potrošačkih cena na vrednost izvršenih istraživanja u periodu koji počinje godinom u kojoj su geološka istraživanja izvršena, a završava se godinom u kojoj je obveznik naknade podneo zahtev za korišćenje podataka i dokumentacije geoloških istraživanja.

Visina naknade

Član 8.

Visina naknade za korišćenje podataka i dokumentacije geoloških istraživanja utvrđuje se primenom stope od 5% na osnovicu iz člana 7. stav 1. ovog zakona.

Izuzetno od st. 1. ovog člana, ako ne postoji specifikacija izvedenih istraživanja po vrsti i obimu, odnosno ako nije iskazana vrednost izvedenih geoloških istraživanja, visina naknade za korišćenje podataka i dokumentacije geoloških istraživanja izvedenih pre 24. januara 1994. godine propisana je u Prilogu 1, Tabela 1. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 9.

Utvrđivanje naknade za korišćenje podataka i dokumentacije geoloških istraživanja vrši se rešenjem ministarstva nadležnog za poslove rudarstva i geoloških istraživanja, na osnovu podataka iskazanih u podnetom zahtevu obveznika, po svakom podnetom zahtevu.

Zahtev iz stava 1. ovog člana zakona sadrži:

1) poslovno ime pravnog lica, adresu i sedište, jedinstveni matični broj, PIB, kontak i potpis ovlašćenog lica;

2) ime i prezime, zanimanje, adresu stalnog boravka, jedinstveni matični broj, kontakt i potpis podnosioca zahteva, ukoliko zahtev podnosi fizičko lice;

3) naziv geološke dokumentacije za koju se podnosi zahtev;

4) svrhu za koju će se koristiti geološka dokumentacija.

Geološka dokumentacija koja se sastoji od štampanih geoloških karata sa tumačem koristi se samo na osnovu zahteva i dostavljenog dokaza o plaćenoj naknadi.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Rešenje iz stava 1. ovog člana je konačno i protiv njega može se pokrenuti upravni spor.

Oslobođenja

Član 10.

Oslobađaju se plaćanja naknade:

1) organi, organizacije i institucije Republike Srbije;

2) organi i organizacije autonomnih pokrajina, odnosno jedinica lokalne

samouprave;

3) ustanove osnovane od strane Republike Srbije, autonomne pokrajine, odnosno jedinice lokalne samouprave.

Naknada za primenjena geološka istraživanja

Obveznik naknade

Član 11.

Obveznik naknade za primenjena geološka istraživanja je nosilac istraživanja kome je nadležni organ odobrio izvođenje primenjenih geoloških istraživanja u skladu sa zakonom kojim se uređuju rudarstvo i geološka istraživanja.

Nosilac istraživanja je lice u skladu sa zakonom kojim se uređuju rudarstvo i geološka istraživanja.

Osnovica

Član 12.

Osnovica naknade za primenjena geološka istraživanja je površina izražena u kilometrima kvadratnim (km2) istražnog prostora.

Visina naknade

Član 13.

Visina naknade za primenjena geološka istraživanja propisana je u Prilogu 1, Tabela 2. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 14.

Utvrđivanje naknade za primenjena geološka istraživanja vrši obveznik na propisanom obrascu za godišnji period, počev od dana dostavljanja rešenja o odobrenju za vršenje primenjenih geoloških istraživanja.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja o odobrenju za vršenje primenjenih geoloških istraživanja.

Ako je period za koji je odobreno izvođenje primenjenih geoloških istraživanja kraći od kalendarske godine, naknada se utvrđuje srazmerno periodu korišćenja.

U slučaju da su geološka istraživanja odobrena u prethodnim kalendarskim godinama, naknada za tekuću godinu utvrđuje se i plaća do 31. januara tekuće godine.

Obrazac iz stava 1. ovog člana podnosi se nadležnom organu u roku od 15 dana od dana izvršene uplate.

Pod nadležnim organom iz stava 5. ovog člana podrazumeva se organ koji je izdao odobrenje za vršenje primenjenih geoloških istraživanja.

Ministar nadležan za poslove rudarstva i geoloških istraživanja bliže propisuje sadržinu obrasca iz stava 1. ovog člana.

Naknada za zadržavanje prava na istražni prostor

Obveznik naknade

Član 15.

Obveznik naknade za zadržavanje prava na istražni prostor je nosilac istraživanja kome je nadležni organ odobrio zadržavanje prava na istražni prostor, u skladu sa zakonom kojim se uređuju rudarstvo i geološka istraživanja.

Osnovica

Član 16.

Osnovica naknade za zadržavanje prava na istražni prostor je površina istražnog prostora izražena u kilometrima kvadratnim (km2).

Visina naknade

Član 17.

Visina naknade za zadržavanje prava na istražni prostor propisana je u Prilogu 1, Tabela 2. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 18.

Utvrđivanje naknade za zadržavanje prava na istražni prostor vrši obveznik na propisanom obrascu za godišnji period, počev od dana dostavljanja rešenja o zadržavanju prava na istražni prostor.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja o zadržavanju prava na istražni prostor.

Ako je period za koji se obračunava naknada kraći od kalendarske godine, naknada se utvrđuje srazmerno periodu za koji je odobreno zadržavanje prava na istražni prostor.

U slučaju da je rešenje o zadržavanju prava na istražni prostor doneto u prethodnoj kalendarskoj godini, naknada za tekuću kalendarsku godinu se utvrđuje i plaća do 31. januara tekuće godine.

Obrazac u kome obveznik utvrđuje naknadu iz stava 1. ovog člana podnosi se nadležnom organu u roku od 15 dana od dana izvršene uplate.

Pod nadležnim organom iz stava 5. ovog člana podrazumeva se organ kome se podnosi zahtev za zadržavanje prava na istražni prostor.

Ministar nadležan za poslove rudarstva i geoloških istraživanja bliže propisuje sadržinu obrasca iz stava 1. ovog člana.

Pripadnost prihoda

Član 19.

Prihodi ostvareni od naknada iz člana 5. ovog zakona pripadaju budžetu Republike Srbije.

IV. NAKNADE ZA KORIŠĆENjE RESURSA I REZERVI MINERALNIH SIROVINA

Vrste naknada

Član 20.

Naknade za korišćenje resursa i rezervi mineralnih sirovina su:

1) naknada za korišćenje svih vrsta uglja i uljnih škriljaca;

2) naknada za korišćenje ugljovodonika u tečnom i gasovitom stanju (nafta i gas) i ostalih prirodnih gasova;

3) naknada za korišćenje radioaktivnih sirovina;

4) naknada za korišćenje svih metaličnih sirovina;

5) naknada za korišćenje tehnogenih sirovina koje su rezultat eksploatacije i prerade mineralnih sirovina; 6) naknada za korišćenje nemetaličnih sirovina, osim za nemetalične sirovine iz tačke 9) ovog člana;

7) naknada za korišćenje svih vrsta soli i sonih voda;

8) naknada za podzemne vode iz kojih se dobijaju korisne mineralne sirovine, kao i podzemne vode vezane za rudarsku tehnologiju i gasove koji se sa njima javljaju;

9) naknada za korišćenje nemetaličnih sirovina za dobijanje građevinskog materijala.

Obveznik naknade

Član 21.

Obveznik naknade za korišćenje resursa i rezervi mineralnih sirovina je nosilac eksploatacije kojem je odobreno izvođenje rudarskih radova u skladu sa zakonom kojim se uređuje rudarstvo i geološka istraživanja.

Mineralne sirovine imaju značenje u smislu zakona kojim se uređuje rudarstvo i geološka istraživanja.

Nosilac eksploatacije je lice u smislu zakona kojim se uređuju rudarstvo i geološka istraživanja.

Osnovica

Član 22.

Osnovica naknade za korišćenje, resursa i rezervi mineralnih sirovina je:

1) prihod koji nosilac eksploatacije ostvaruje od iskorišćenih ili prodatih mineralnih sirovina, određen na osnovu prihoda ostvarenog od prodaje neprerađene mineralne sirovine ili prihoda ostvarenog od prodaje tehnološki prerađene mineralne sirovine;

2) neto prihod od topionice koji predstavlja prihod od prodaje krajnjeg proizvoda umanjen za troškove topljenja, rafinacije, transporta, pretovara, osiguranja i prodaje. Neto prihod od topionice ne može se umanjivati po osnovu amortizacije, troškova kapitala ili poreskih olakšica;

3) tržišna vrednost iskorišćene ili prodate neprerađene mineralne sirovine za korišćenje ugljovodonika u tečnom i gasovitom stanju (nafta i gas) i ostalih prirodnih gasova koja se utvrđuje po principu van dohvata ruke, u skladu sa zakonom kojim se uređuje oporezivanje dobiti;

4) tona iskopane nemetalične sirovine za dobijanje građevinskog materijala.

Ministar nadležan za poslove rudarstva i geoloških istraživanja bliže definiše metodologiju svođenja količina i određivanja cene neprerađenih ugljovodonika u tečnom i gasovitom stanju (nafta i gas) i ostalih prirodnih gasova.

Visina naknade

Član 23.

Visina naknada iz člana 20. tač. 1) do 8) ovog zakona utvrđuje se primenom

sledećih stopa:
1) za sve vrste uglja i uljnih škriljaca		3% od prihoda;
2)	za ugljovodonike u tečnom i gasovitom
stanju (nafta i gas) i ostale prirodne
gasove		7% od prihoda;
3)	za radioaktivne sirovine	2% od prihoda;
4)	za sve metalične sirovine
za metalične sirovine ako se vrši dalja		5% od prihoda
za metalične sirovine ako se vrši dalja
prerada u sopstvenoj topionici		5% od neto prihoda
		5% od neto prihoda
		topionice
5)	tehnogene sirovine koje su rezultat
eksploatacije i prerade mineralnih
sirovina		1% od prihoda;
6)	za nemetalične sirovine	5% od prihoda;
7)	za sve vrste soli i sonih voda	1% od prihoda;
8)	za podzemne vode iz kojih se dobijaju
korisne mineralne sirovine, kao i
podzemne vode vezane za rudarsku
tehnologiju i gasove koji se sa njima javljaju		3% od prihoda.

Visina naknade iz člana 20. tačka 9) ovog zakona utvrđuje se po toni iskopane mineralne sirovine i propisana je u Prilogu 1, Tabela 3. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 24.

Utvrđivanje naknada za korišćenje resursa i rezervi mineralnih sirovina iz člana 20. ovog zakona vrši obveznik za tromesečni, odnosno godišnji period na propisanom obrascu, počev od perioda u kome je dobijeno odobrenje za izvođenje rudarskih radova.

Obaveza iz stava 1. ovog člana, za tromesečni period plaća se u roku od 15 dana po isteku tromesečja, a konačna godišnja obaveza naknade za prethodnu godinu plaća se najkasnije poslednjeg dana u februaru tekuće godine.

Ako je plaćeni iznos po tromesečnim periodima manji od iznosa utvrđenog u konačnom obračunu za tu kalendarsku godinu, razlika se plaća najkasnije poslednjeg dana u februaru tekuće godine za prethodnu godinu.

Ako je u konačnom obračunu utvrđena manja obaveza od obaveze koja je utvrđena i plaćena po tromesečnim periodima, više plaćeni iznos se koristi za plaćanje utvrđene naknade za naredni tromesečni period.

U slučaju da je na osnovu tromesečnih obračunskih perioda plaćen veći iznos naknade a da obvezniku u tekućem periodu prestaje odobrenje za izvođenje rudarskih radova, više plaćeni iznos naknade se vraća obvezniku na njegov zahtev.

Podatke o tromesečnom obračunu za svaku vrstu korišćene, odnosno prodate količine mineralne sirovine pojedinačno, obveznik dostavlja u roku od 15 dana po isteku tromesečnog perioda, odnosno podatke o godišnjem obračunu za svaku vrstu korišćene, odnosno prodate količine mineralne sirovine pojedinačno, obveznik podnosi nadležnom organu na propisanom obrascu najkasnije do poslednjeg dana u februaru tekuće godine za prethodnu godinu.

Pod nadležnim organom, u smislu ovog člana, podrazumeva se ministarstvo nadležno za poslove rudarstva i geoloških istraživanja, odnosno nadležni organ autonomne pokrajine u smislu zakona kojim se uređuju rudarstvo i geološka istraživanja.

Ministar nadležan za poslove rudarstva i geoloških istraživanja bliže propisuje sadržinu i način dostavljanja obrazaca iz stava 6. ovog člana.

Ministar nadležan za poslove rudarstva može, na zahtev obveznika, odložiti plaćanje dugovane obaveze iz stava 1. ovog člana, pod uslovom da plaćanje duga predstavlja neprimereno veliko opterećenje, odnosno da nanosi bitnu ekonomsku štetu obvezniku. Uslove odlaganja plaćanja duga po osnovu naknade za korišćenje mineralnih sirovina bliže određuje ministar nadležan za poslove rudarstva.

Oslobođenje

Član 25.

Naknada za korišćenje resursa i rezervi mineralnih sirovina ne plaća se za uzorke resursa i rezervi mineralnih sirovina koji se koriste za tehničko-tehnološka ispitivanja u industrijskim uslovima.

Pripadnost prihoda

Član 26.

Prihodi ostvareni od naknada iz člana 20. ovog zakona u visini od 60% pripadaju budžetu Republike Srbije, a u visini od 40% pripadaju budžetu jedinice lokalne samouprave na čijoj teritoriji se vrši eksploatacija.

Ako se eksploatacija vrši na teritoriji autonomne pokrajine prihodi ostvareni od naknada iz člana 20. ovog zakona u visini od 50% pripadaju budžetu Republike Srbije, u visini od 40% pripadaju budžetu jedinice lokalne samouprave na čijoj teritoriji se vrši eksploatacija, a u visini od 10% pripadaju budžetu autonomne pokrajine.

V. NAKNADE ZA KORIŠĆENjE ENERGIJE I ENERGENATA

Vrste naknada

Član 27.

Naknade za korišćenje energije i energenata su:

1) naknada za biogoriva;

2) naknada za formiranje i održavanje obaveznih rezervi nafte i derivata nafte;

3) naknada za unapređenje energetske efikasnosti.

Energija i energenti, u smislu ovog zakona, su energija i energenti definisani zakonom kojim se uređuje energetika.

Naknada za biogoriva

Obveznik naknade

Član 28.

Obveznik naknade za biogoriva je energetski subjekt koji obavlja energetsku delatnost proizvodnje derivata nafte i energetsku delatnost trgovine naftom, derivatima nafte, biogorivima i komprimovanim prirodnim gasom, i ima licencu za obavljanje tih delatnosti u skladu sa zakonom kojim se uređuje energetika.

Energetski subjekt je lice definisano zakonom kojim se uređuje energetika. Obveznik naknade iz stava 1. ovog člana podnosi prijavu za evidenciju ministarstvu nadležnom za poslove energetike na obrascu prijave za evidenciju, u roku od 30 dana od dana dobijanja licence za obavljanje energetske delatnosti.

Obvezniku naknade iz stava 1. ovog člana ministarstvo nadležno za poslove energetike dodeljuje odgovarajući evidencioni broj i vodi evidenciju obveznika naknade za biogoriva u elektronskoj formi.

Po izvršenoj evidenciji ministarstvo nadležno za poslove energetike izdaje energetskom subjektu dokaz o izvršenoj evidenciji i dodeljenom evidencionom broju.

Ako obveznik iz stava 1. ovog člana ne podnese prijavu za evidenciju, ministarstvo nadležno za poslove energetike će dodeliti evidencioni broj po službenoj dužnosti, na osnovu raspoloživih podataka, odnosno faktičkih okolnosti.

Ministar nadležan za poslove energetike bliže propisuje sadržinu i oblik obrasca prijave za evidenciju iz stava 3. ovog člana.

Osnovica

Član 29.

Osnovica naknade za biogoriva je količina bezolovnog motornog benzina i gasnog ulja, koje se koristi kao gorivo za motore sa unutrašnjim sagorevanjem, izražena u mernoj jedinici litar (l).

Visina naknade

Član 30.

Visina naknade za biogoriva propisana je u Prilogu 2. Tabela 1. ovog zakona. Visina naknade za biogoriva usklađuje se Godišnjim programom podsticaja za

sistem stavljanja biogoriva na tržište, u roku od 15 dana od dana donošenja tog programa.

Usklađene iznose naknada iz stava 2. ovog člana donosi Vlada na predlog ministarstva nadležnog za poslove energetike.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 31.

Utvrđivanje naknade za biogoriva vrši se za bezolovni motorni benzin i gasno ulje koji su proizvedeni u Republici Srbiji, odnosno uvezeni u Republiku Srbiju, a koriste se kao gorivo za motore sa unutrašnjim sagorevanjem.

Utvrđivanje naknade za biogoriva vrši obveznik prilikom stavljanja u promet bezolovnog motornog benzina i gasnog ulja koji se koriste kao gorivo za motore sa unutrašnjim sagorevanjem.

Stavljanjem u promet bezolovnog motornog benzina i gasnog ulja koji se koriste kao gorivo za motore sa unutrašnjim sagorevanjem smatra se:

1) svako otpremanje bezolovnog motornog benzina i gasnog ulja koji se koriste kao gorivo za motore sa unutrašnjim sagorevanjem iz proizvodnog pogona od strane proizvođača ovih proizvoda, osim otpremanja ovih proizvoda iz proizvodnog pogona u carinsko skladište za koje je nadležni organ dao akciznu dozvolu, utovareno u skladu sa propisom kojim se uređuju opšta pravila i postupci koji se primenjuju na robu koja se unosi i iznosi iz carinskog područja Republike Srbije;

2) svako otpremanje bezolovnog motornog benzina i gasnog ulja koji se koriste kao gorivo za motore sa unutrašnjim sagorevanjem iz akciznog skladišta, osim otpremanja u sopstveno drugo akcizno skladište, odnosno u carinsko skladište za koje je nadležni organ dao akciznu dozvolu, utovareno u skladu sa carinskim propisima;

3) manjak proizvoda u akciznom skladištu, osim manjka koji se može pravdati višom silom;

4) rashod (kalo, rastur, kvar i lom) u akciznom skladištu, iznad količine utvrđene propisom koji donosi Vlada;

Izuzetno od stava 2. ovog člana, za bezolovni motorni benzin i gasno ulje koji se koriste kao gorivo za motore sa unutrašnjim sagorevanjem koji se uvoze u Republiku Srbiju, utvrđivanje naknade vrši nadležni carinski organ pri uvozu, prilikom obračuna uvoznih dažbina.

Ako obveznik naknade ne obračuna naknadu, odnosno ne dostavi nadležnom ministarstvu obračun naknade na propisanom obrascu u propisanom roku, mesečnu obavezu utvrđuje nadležno ministarstvo na osnovu izveštaja dostavljenog u prethodnom mesecu, odnosno ukoliko taj izveštaj ne postoji na osnovu prosečnog obračuna naknade iskazane u dostavljenim izveštajima u prethodnim periodima.

Član 32.

Utvrđena obaveza iz člana 31. stav 2. ovog zakona, plaća se:

1) najkasnije poslednjeg dana u mesecu za iznos naknade obračunat za period od 1. do 15. dana u mesecu;

2) najkasnije do 15. u tekućem mesecu za prethodni mesec za iznos naknade obračunat za period od 16. dana u prethodnom mesecu do kraja prethodnog meseca.

Utvrđena obaveza naknade pri uvozu plaća se u skladu sa propisima kojima se uređuje naplata uvoznih dažbina.

Ako je plaćeni iznos po mesečnim obračunima manji od iznosa utvrđenog u godišnjem obračunu naknade, utvrđena razlika se plaća do poslednjeg dana u februaru tekuće godine za prethodnu kalendarsku godinu.

Ako je plaćeni iznos po mesečnim obračunima veći od iznosa utvrđenog u godišnjem obračunu, više plaćeni iznos uračunava se za plaćanje mesečne obaveze za naredni period.

Član 33.

Obračun utvrđene naknade za biogoriva na propisanom obrascu obveznik dostavlja ministarstvu nadležnom za poslove energetike, i to:

1) mesečni obračun najkasnije do poslednjeg dana u mesecu za prethodni mesec;

2) godišnji obračun najkasnije do 31. januara tekuće godine za prethodnu godinu. Obveznik, kao prilog uz mesečni, odnosno godišnji obračun iz stava 1. ovog

člana dostavlja i:

1) mesečni, odnosno godišnji obračun količina bezolovnog motornog benzina i gasnog ulja koji se koriste kao gorivo za motore sa unutrašnjim sagorevanjem stavljenih u promet na teritoriji Republike Srbije, odnosno uvezenim na teritoriju Republike Srbije;

2) izveštaj o izvršenim uplatama za period za koji dostavlja obračun. Ministar nadležan za poslove energetike bliže propisuje sadržinu i oblik

obrasca mesečnog i godišnjeg obračuna količina bezolovnog motornog benzina i gasnog ulja koji se koriste kao gorivo za motore sa unutrašnjim sagorevanjem stavljenih u promet na teritoriji Republike Srbije, odnosno uvezenih na teritoriju Republike Srbije, obrasce mesečnog i godišnjeg obračuna obaveze plaćanja naknade za biogoriva, izveštaja o izvršenim uplatama, kao i način dostavljanja obrazaca.

Oslobođenja

Član 34.

Oslobađa se plaćanja naknade za biogoriva energetski subjekt koji ima licencu za obavljanje energetske delatnosti proizvodnje derivata nafte:

1) za promet bezolovnog motornog benzina i gasnog ulja koji se koriste kao gorivo za motore sa unutrašnjim sagorevanjem koji se vrši sa teritorije Republike Srbije van teritorije AP Kosovo i Metohija (u daljem tekstu: APKM) na teritoriju APKM, za vreme važenja Rezolucije Saveta bezbednosti Organizacije Ujedinjenih nacija broj 1244;

2) za bezolovni motorni benzin i gasno ulje koji se koriste kao gorivo za motore sa unutrašnjim sagorevanjem koji će biti upotrebljeni u daljem procesu proizvodnje, o čemu je energetski subjekt dužan da dostavi dokaz nadležnom carinskom organu.

Naknada za formiranje i održavanje obaveznih rezervi nafte i derivata nafte

Obveznik naknade

Član 35.

Obveznik naknade za formiranje i održavanje obaveznih rezervi nafte i derivata nafte je energetski subjekt koji obavlja energetsku delatnost proizvodnje derivata nafte i energetsku delatnost trgovine naftom, derivatima nafte, biogorivima i komprimovanim prirodnim gasom.

Obveznik naknade iz stava 1. ovog člana podnosi prijavu za evidenciju na način i u roku propisanom članom 28. st. 3. do 7. ovog zakona.

Osnovica

Član 36.

Osnovica naknade za formiranje i održavanje obaveznih rezervi nafte i derivata nafte je količina derivata nafte izražena u jedinici mere i to:

- litar (l) za bezolovne motorne benzine, avionske benzine i gasna ulja;

- kilogram (kg) za tečni naftni gas, mlazna goriva i ulja za loženje.

Visina naknade

Član 37.

Visina naknade za formiranje i održavanje obaveznih rezervi nafte i derivata nafte na osnovicu iz člana 36. ovog zakona propisana je u Prilogu 2. Tabela 2. ovog zakona.

Visina naknade usklađuje se Godišnjim programom obaveznih rezervi nafte i derivata nafte, u roku od 15 dana od dana donošenja tog programa.

Usklađene iznose naknada iz stava 2. ovog člana donosi Vlada na predlog ministarstva nadležnog za poslove energetike.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 38.

Utvrđivanje naknade za formiranje i održavanje obaveznih rezervi nafte i derivata nafte vrši se za bezolovni motorni benzin, avionski benzin, gasna ulja, tečni naftni gas, mlazna goriva i ulja za loženje (u daljem tekstu: derivati nafte) koji su proizvedeni u Republici Srbiji, odnosno koji su uvezeni u Republiku Srbiju.

Utvrđivanje naknade za formiranje i održavanje obaveznih rezervi nafte i derivata nafte vrši obveznik naknade prilikom stavljanja derivata nafte u promet na tržište Republike Srbije i/ili prilikom otpreme goriva namenjenog snabdevanju vazduhoplova na međunarodnim linijama na dan otpreme goriva iz carinskog skladišta ili na dan sprovođenja postupka izvoznog carinjenja.

Stavljanjem u promet derivata nafte smatra se:

1) svako otpremenje derivata nafte iz proizvodnog pogona od strane proizvođača ovih proizvoda, osim otpremanja iz proizvodnog pogona u carinsko skladište utovareno u skladu sa carinskim propisima;

2) svako otpremanje derivata nafte iz akciznog skladišta, osim otpremanja u sopstveno drugo akcizno skladište, odnosno u carinsko skladište, utovareno u skladu sa carinskim propisima;

3) manjak proizvoda u akciznom skladištu, osim manjka koji se može pravdati višom silom;

4) rashod (kalo, rastur, kvar i lom) u akciznom skladištu, iznad količine utvrđene propisom koji donosi Vlada;

Izuzetno od stava 2. ovog člana, obavezu naknade utvrđuje nadležni carinski organ, na dan obračuna uvoznih dažbina.

Član 39.

Utvrđena obaveza naknade za formiranje i održavanje obaveznih rezervi nafte i derivata nafte plaća se:

1) najkasnije poslednjeg dana u mesecu za iznos naknade obračunat za period od 1. do 15. dana u mesecu;

2) najkasnije do 15. u tekućem mesecu za prethodni mesec za iznos naknade obračunat za period od 16. dana u mesecu do kraja prethodnog meseca.

Utvrđena obaveza naknade pri uvozu plaća se u skladu sa propisima kojima se uređuje naplata uvoznih dažbina.

Ako je plaćeni iznos po mesečnim obračunima manji od iznosa utvrđenog u godišnjem obračunu naknade, utvrđena razlika se plaća do kraja februara tekuće za prethodnu kalendarsku godinu.

Ako je plaćeni iznos po mesečnim obračunima veći od iznosa utvrđenog u godišnjem obračunu za kalendarsku godinu, više plaćeni iznos uračunava se za plaćanje mesečne obaveze za naredni period.

Član 40.

Obračun utvrđene naknade za formiranje i održavanje obaveznih rezervi nafte i derivata nafte na propisanom obrascu, iz člana 33. stav 3. ovog zakona, obveznik naknade dostavlja ministarstvu nadležnom za poslove energetike, i to:

1) mesečni obračun najkasnije do poslednjeg dana u mesecu za prethodni mesec;

2) godišnji obračun najkasnije do 31. januara tekuće godine za prethodnu godinu. Obveznik, kao prilog uz mesečni, odnosno godišnji obračun iz stava 1. ovog člana dostavlja i:

1) mesečni, odnosno godišnji obračun količina derivata nafte stavljenih u promet na teritoriji Republike Srbije, odnosno uvezenog na teritoriju Republike Srbije;

2) izveštaj o izvršenim uplatama za period za koji dostavlja obračun. Ministar nadležan za poslove energetike bliže propisuje sadržinu i oblik obrasca mesečnog i godišnjeg obračuna količina derivata nafte stavljenih u promet na teritoriji Republike Srbije, odnosno uvezenog na teritoriju Republike Srbije, obrasca mesečnog i godišnjeg obračuna obaveze plaćanja naknade, obrasca obaveštenja o uplati, kao i način dostavljanja ovih obrazaca.

Oslobođenja

Član 41.

Oslobađa se plaćanja naknade za obavezne rezerve nafte i derivata nafte energetski subjekt koji ima licencu za obavljanje energetske delatnosti proizvodnje derivata nafte:

1) za promet derivata nafte koji se vrši sa teritorije Republike Srbije van teritorije AP Kosovo i Metohija (u daljem tekstu: APKM) na teritoriju APKM, za vreme važenja Rezolucije Saveta bezbednosti Organizacije Ujedinjenih nacija broj 1244;

2) za derivate nafte koji će biti upotrebljeni u daljem procesu proizvodnje, o čemu je energetski subjekt dužan da dostavi dokaz nadležnom carinskom organu.

Naknada za unapređenje energetske efikasnosti

Obveznik naknade

Član 42.

Obveznik naknade za unapređenje energetske efikasnosti je energetski subjekt koji:

1) obavlja energetske delatnosti snabdevanja električnom energijom, snabdevanja prirodnim gasom i javnog snabdevanja prirodnim gasom;

2) obavlja energetsku delatnost proizvodnje derivata nafte i trgovine naftom, derivatima nafte, biogorivima i komprimovanim prirodnim gasom.

Obveznik naknade iz stava 1. ovog člana podnosi prijavu za evidenciju na način i u roku propisanom članom 28. st. 3. do 7. ovog zakona.

Osnovica

Član 43.

Osnovica naknade za unapređenje energetske efikasnosti je količina energije i energenata izražena u mernoj jedinici:

1) litar (l) za bezolovne motorne benzine i gasna ulja koja se koriste kao gorivo za motore sa unutrašnjim sagorevanjem;

2) kilogram (kg) za tečni naftni gas – autogas i ulja za loženje;

3) kWh za električnu energiju;

4) metar kubni (m3) za prirodni gas sveden na standardne uslove i referetnu toplotnu vrednost.

Visina naknade

Član 44.

Visina naknade za unapređenje energetske efikasnosti propisana je u Prilogu 2, Tabela 3. ovog zakona.

Visina naknade iz stava 1. ovog člana usklađuje se jednom godišnje sa Programom finansiranja aktivnosti i mera unapređenja efikasnog korišćenja energije koji se donosi u skladu sa zakonom kojim se uređuje efikasno korišćenje energije, u roku od 15 dana od dana donošenja tog programa.

Usklađene iznose naknada iz stava 2. ovog člana donosi Vlada na predlog ministarstva nadležnog za poslove energetike.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 45.

Utvrđivanje naknade za unapređenje energetske efikasnosti za isporučenu energiju i/ili energente krajnjem kupcu/potrošaču vrši obveznik naknade iz člana 46. stav 1. tačka 1) ovog zakona prilikom ispostavljanja računa za isporučenu energiju i/ili energente krajnjem kupcu/potrošaču.

Količina isporučene električne energije, odnosno prirodnog gasa utvrđuje se na osnovu očitavanja potrošnje preko mernih uređaja na mestu primopredaje, u skladu sa zakonom kojim se uređuje oblast energetike.

Količina prirodnog gasa koji je osnovica za obračun naknade je isporučena količina prirodnog gasa izražena u m3, svedenog na obračunsku zapreminu, koja se izračunava koristeći standardno stanje i toplotnu vrednost prirodnog gasa za obračunski period u odnosu na referentnu toplotnu vrednost prirodnog gasa u skladu sa propisima kojim se uređuju uslovi za isporuku prirodnog gasa, za svako mesto isporuke prirodnog gasa u obračunskom periodu.

Utvrđivanje naknade za unapređenje energetske efikasnosti za isporučene derivate nafte vrši obveznik naknade iz člana 46. stav 1. tačka 2) ovog zakona utvrđuje se prilikom stavljanja u promet derivata nafte.

Stavljanjem u promet derivata nafte smatra se promet derivata nafte uređen članom 38. stav 3. ovog zakona.

Za derivate nafte koji se uvoze radi stavljanja na tržište u Republici Srbiji, nadležni carinski organ je dužan da utvrdi obavezu plaćanja naknade pri uvozu, na dan obračuna uvoznih dažbina.

Član 46.

Utvrđena naknada za unapređenje energetske efikasnosti plaća se najkasnije poslednjeg dana u mesecu za prethodni mesec.

Izuzetno od stava 1. ovog člana utvrđena naknada za unapređenje energetske efikasnosti pri uvozu derivata nafte plaća se u skladu sa propisima kojima se uređuje naplata uvoznih dažbina.

Ako je plaćeni iznos naknade po mesečnim obračunima manji od iznosa utvrđenog u godišnjem obračunu naknade, utvrđena razlika se plaća do 31. januara tekuće godine za prethodnu godinu.

Ako je plaćeni iznos naknade po mesečnim obračunima veći od iznosa utvrđenog u godišnjem obračunu, više plaćeni iznos uračunava se za plaćanje mesečne obaveze za naredni period.

Član 47.

Obračun utvrđene naknade za unapređenje energetske efikasnosti na propisanom obrascu, obveznik naknade dostavlja ministarstvu nadležnom za poslove energetike, i to:

1) mesečni obračun najkasnije do poslednjeg dana u mesecu za prethodni mesec;

2) godišnji obračun najkasnije do 31. januara tekuće godine za prethodnu godinu.

Obveznik, kao prilog uz mesečni, odnosno godišnji obračun iz stava 1. ovog člana dostavlja:

1) mesečni, odnosno godišnji obračun količina energije, odnosno energenata isporučenih potrošačima ili stavljenih u promet na teritoriji Republike Srbije, odnosno uvezenih na teritoriju Republike Srbije;

Pripadnost prihoda

Član 48.

Prihodi ostvareni od naknada iz člana 27. ovog zakona pripadaju budžetu Republike Srbije.

VI. NAKNADA ZA PROMENU NAMENE POLjOPRIVREDNOG ZEMLjIŠTA

Obveznik

Član 49.

Obveznik naknade za promenu namene poljoprivrednog zemljišta je lice koje podnosi zahtev za promenu namene, odnosno lice koje je izvršilo promenu namene bez prethodno podnetog zahteva za plaćanje naknade.

Lice koje može podneti zahtev za promenu namene poljoprivrednog zemljišta je vlasnik, odnosno korisnik poljoprivrednog zemljišta kojem je posebnim aktom jedinice lokalne samouprave planirana druga namena, a koje se do privođenja planiranoj nameni koristi za poljoprivrednu proizvodnju.

Poljoprivredno zemljište je zemljište koje je kao takvo definisano zakonom kojim se uređuje poljoprivredno zemljište.

Osnovica

Član 50.

Osnovica za promenu namene poljoprivrednog zemljišta jednaka je osnovici za porez na imovinu na to zemljište u godini koja prethodi godini za koju se menja namena zemljišta. Ako porez na imovinu za zemljište kome se menja namena nije utvrđen u godini koja prethodi godini u kojoj se menja namena, osnovica se utvrđuje na osnovu podataka o osnovici za porez na imovinu zemljišta iste klase i kulture za koje je utvrđen porez na imovinu na istoj ili sličnoj lokaciji sa zemljištem kome se menja namena.

Visina naknade

Član 51.

Visina naknade za promenu namene poljoprivrednog zemljišta utvrđuje se primenom stope od 50% na osnovicu iz člana 50. ovog zakona.

Izuzetno od stava 1. ovog člana, kada se promena namene zemljišta vrši na određeno vreme radi podizanja veštačih livada i pašnjaka na poljoprivrednom zemljištu četvrte i pete katastarske klase, odnosno za podizanje šuma na poljoprivrednom zemljištu, bez obzira na klasu zemljišta, eksploataciju mineralnih sirovina, odnosno izvođenje radova na odlaganju jalovine, pepela, šljake i drugih materija na poljoprivrednom zemljištu, visina naknade za promenu namene poljoprivrednog zemljišta utvrđuje se primenom stope od 20% na osnovicu, iz člana 54 ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 52.

Utvrđivanje naknade za promenu namene poljoprivrednog zemljišta vrši rešenjem opštinska, odnosno gradska uprava na čijoj teritoriji se nalazi poljoprivredno zemljište, na zahtev vlasnika, odnosno korisnika zemljišta ili po nalogu poljoprivrednog inspektora.

Uz zahtev iz stava 1. ovog člana podnosi se:

1) dokaz o vlasništvu, odnosno pravu korišćenja poljoprivrednog zemljišta;

2) kopija plana katastarske parcele;

3) izvod iz plana detaljne regulacije o nameni katastarske parcele;

4) saglasnost ministarstva nadležnog za poslove poljoprivrede za promenu namene poljoprivrednog zemljišta u slučajevima u kojima se namena poljoprivrednog zemljišta menja radi:

(1) podizanja veštačkih livada i pašnjaka na poljoprivrednom zemljištu četvrte i pete katastarske klase, kao i za podizanje šuma na poljoprivrednom zemljištu, bez obzira na klasu zemljišta;

(2) eksploataciju mineralnih sirovina, odnosno izvođenje radova na odlaganju jalovine, pepela, šljake i drugih materija na poljoprivrednom zemljištu na određeno vreme;

5) dokaz o plaćenoj republičkoj administrativnoj taksi.

U slučaju kada poljoprivredno zemljište kojem je planskim dokumentom promenjena namena u građevinsko, do privođenja zemljišta nameni može se koristiti za poljoprivrednu proizvodnju, a obveznik naknade je dužan da plati naknadu za promenu namene poljoprivrednog zemljišta pre izdavanja građevinske dozvole.

Utvrđenu obavezu iz stava 1. ovog člana obveznik naknade dužan je da plati u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Protiv rešenja iz stava 1. ovog člana može se izjaviti žalba ministarstvu nadležnom za poslove poljoprivrede u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Žalba na rešenje ne odlaže izvršenje rešenja.

Oslobođenja

Član 53.

Naknada za promenu namene poljoprivrednog zemljišta ne plaća se u slučaju:

1) gradnje ili rekonstrukcije porodične stambene zgrade poljoprivrednog domaćinstva u cilju poboljšanja uslova stanovanja članova tog domaćinstva ili u slučaju prirodnog razdvajanja poljoprivrednog domaćinstva najviše do 200 m2 stambenog prostora;

2) izgradnje ekonomskih objekata koji se koriste za primarnu poljoprivrednu proizvodnju, odnosno koji su u funkciji primarne poljoprivredne proizvodnje, a vlasniku je poljoprivreda osnovna delatnost i ako ne poseduje drugo odgovarajuće poljoprivredno zemljište;

3) promene namene, odnosno vrste zemljišta iz poljoprivrednog u građevinsko izvršena na osnovu zakona, planskog dokumenta ili odluke nadležnog organa do 15. jula 1992. godine, odnosno do dana stupanja na snagu Zakona o poljoprivrednom zemljištu ("Službeni glasnik RS", broj 49/92);

4) određivanja lokacije za groblje ili proširenje groblja;

5) izgradnje objekata koji služe za odbranu od poplava, za odvodnjavanje i navodnjavanje zemljišta ili za uređenje bujica;

6) regulacije vodotoka u funkciji uređenja poljoprivrednog zemljišta;

7) izgradnje i proširenja poljskih puteva koji doprinose racionalnom

korišćenju poljoprivrednog zemljišta; 8) pošumljavanja poljoprivrednog zemljišta i podizanja brzorastućih zasada bez obzira na klasu, po prethodno pribavljenoj saglasnosti ministarstva nadležnog za poljoprivredu;

9) podizanja poljozaštitnih pojaseva; 10) za izgradnju objekata od značaja za Republiku Srbiju, koje odredi Vlada.

Ekonomski objekti su objekti koji su u funkciji primarne poljoprivredne proizvodnje u smislu zakona kojim se uređuje poljoprivredno zemljište.

Ispunjenost uslova za oslobođenje od plaćanja naknade iz stava 1. ovog člana, na zahtev vlasnika, odnosno korisnika poljoprivrednog zemljišta, rešenjem utvrđuje opštinska, odnosno gradska uprava.

Uz zahtev iz stava 3. ovog člana, vlasnik, odnosno korisnik poljoprivrednog zemljišta podnosi:

1) dokaz o vlasništvu ili pravu korišćenja poljoprivrednog zemljišta;

2) kopiju plana katastarske parcele;

3) izvod iz plana detaljne regulacije o nameni katastarske parcele;

4) saglasnost za promenu namene poljoprivrednog zemljišta koju izdaje ministarstvo nadležno za poslove poljoprivrede;

5) podatak o površini za koju se vrši promena namene i idejni projekat objekta

u slučaju izgradnje objekta;

6) podatke o uslovima stanovanja i članovima porodičnog domaćinstva u slučaju izgradnje porodičnog stambenog objekta iz stava 1. tačka 1) ovog člana; 7) kopiju planskog dokumenta ili odluke nadležnog organa u slučaju kada je promena namene izvršena do dana stupanja na snagu Zakona o poljoprivrednom zemljištu ("Službeni glasnik RS", broj 49/92);

8) dokaz nadležnog organa o identifikaciji parcele u slučaju iz tačke 7) ovog stava;

9) dokaz o plaćenoj republičkoj administrativnoj taksi.

Na rešenje iz stava 3. ovog člana može se izjaviti žalba ministarstvu nadležnom za poslove poljoprivrede.

Žalba na rešenje ne odlaže izvršenje rešenja.

Pripadnost prihoda

Član 54.

Prihodi od naknade za promenu namene poljoprivrednog zemljišta u visini od 60% pripadaju budžetu Republike Srbije, a u visini od 40% pripadaju budžetu jedinice lokalne samouprave na čijoj teritoriji se nalazi poljoprivredno zemljište čija se namena menja.

VII NAKNADE ZA PROMENU NAMENE I KORIŠĆENjE ŠUMA I ŠUMSKOG ZEMLjIŠTA

Vrste naknada

Član 55.

Naknade za promenu namene i korišćenje šuma i šumskog zemljišta su:

1) naknada za promenu namene šuma i šumskog zemljišta;

2) naknade za korišćenje šuma i šumskog zemljišta.

Šuma i šumsko zemljište su šuma i zemljište koji su definisani zakonom kojim su uređuju šume.

Naknada za promenu namene šuma i šumskog zemljišta

Obveznik naknade

Član 56.

Obveznik naknade za promenu namene šuma i šumskog zemljišta je lice na čiji zahtev se vrši promena namene šuma i šumskog zemljišta u skladu sa zakonom kojim se uređuju šume.

Osnovica

Član 57.

Osnovica naknade za promenu namene šuma i šumskog zemljišta je vrednost šume i šumskog zemljišta utvrđena u skladu sa zakonom kojim se uređuje postupak eksproprijacije.

Vrednost šume i šumskog zemljišta utvrđuje stručna služba korisnika ili sopstvenika šuma, odnosno ovlašćeni sudski veštak za poslove šumarstva, u skladu sa propisom kojim se uređuje postupak eksproprijacije.

Visina naknade

Član 58.

Visina naknade za promenu namene šuma i šumskog zemljišta utvrđuje se kao petostruka vrednost osnovice iz člana 57. ovog zakona.

Izuzetno od stava 1. ovog člana, ako se promena namene šuma i šumskog zemljišta vrši radi izgradnje objekata koji su proglašeni aktom Vlade kao objekti od nacionalnog značaja, visina naknade utvrđuje se u visini trostruke vrednosti osnovice iz člana 57. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 59.

Utvrđivanje naknade za promenu namene šume i šumskog zemljišta vrši ministarstvo nadležno za poslove šumarstva rešenjem na zahtev zainteresovanog lica.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se pre otpočinjanja krčenja šume, a najkasnije u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Rešenje iz stava 1. ovog člana je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Oslobođenja

Član 60.

Naknada za promenu namene šuma i šumskog zemljišta ne plaća se:

1) radi izgradnje objekata za zaštitu ljudi i materijalnih dobara od elementarnih nepogoda i odbrane zemlje;

2) u postupku komasacije i arondacije poljoprivrednog zemljišta i šuma;

3) radi izgradnje ekonomskih ili stambenih objekata sopstvenika šuma na površini do 10 ari;

4) za zemljište u svojini sopstvenika površine do 50 ari, koje se u službenoj evidenciji vodi kao šuma ili šumsko zemljište, a koristi se za poljoprivrednu proizvodnju, kome je odobrena promena namene rešenjem ministarstva nadležnog za poslove šumarstva.

Pripadnost prihoda

Član 61.

Prihodi ostvareni od naknade za promenu namene šuma i šumskog zemljišta pripadaju budžetu Republike Srbije, osim prihoda ostvarenih od naknade za promenu namene šuma na teritoriji autonomne pokrajine koji pripadaju budžetu autonomne pokrajine.

Naknade za korišćenje šuma i šumskog zemljišta

Član 62.

Naknade za korišćenje šuma i šumskog zemljišta u smislu ovog zakona su:

1) naknada za korišćenje drveta;

2) naknada za korišćenje šumskog zemljišta u državnoj svojini u nešumske namene.

Naknada za korišćenje drveta

Obveznik naknade

Član 63.

Obveznik naknade za korišćenje drveta je korisnik, odnosno sopstvenik šuma i šumskog zemljišta.

Sopstvenik šuma je lice koje je kao takvo definisano zakonom kojim se uređuju šume.

Osnovica

Član 64.

Osnovica za obračun naknade za korišćenje drveta koju plaća korisnik, odnosno sopstvenik šuma je vrednost drvnih sortimenata, prema cenovniku korisnika šuma na šumskom kamionskom putu, na koji saglasnost daje Vlada, odnosno nadležni organ autonomne pokrajine.

Vrednost drvnih sortimenata za korisnike, odnosno sopstvenike šuma, osim fizičkih lica, obračunava se na osnovu količine posečenih drvnih sortimenata.

Vrednost drvnih sortimenata za sopstvenike šuma - fizičkih lica obračunava se na osnovu količine doznačenih drvnih sortimenata.

Šumski kamionski put je objekt (put, odnosno vlaka) izgrađen prvenstveno radi obavljanja poslova gazdovanja šumama.

Doznačeni drvni sortimenti, predstavljaju količinu drveta posle izvršenog odabiranja, obeležavanja doznačnim žigom i evidentiranja stabala za seču od strane ovlašćenog lica, u smislu zakona kojim se uređuju šume.

Visina naknade

Član 65.

Naknada za korišćenje drveta utvrđuje se primenom stope od 3% na osnovicu iz člana 68. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 66.

Utvrđivanje naknade za korišćenje drveta vrši obveznik naknade za mesečni period, na propisanom obrascu, koji dostavlja nadležnom ministarstvu u roku od 10 dana po isteku meseca.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se do 15. u mesecu za prethodni mesec.

Obveznik je dužan da vodi evidenciju o drvnim sortimentima koje koristi. Ministar nadležan za poslove šumarstva bliže propisuje sadržinu obrasca iz stava 1. ovog člana.

Izuzetno od st. 1. ovog člana, ako je sopstvenik šuma fizičko lice, obaveza plaćanja naknade utvrđuje se u postupku doznake (obeležavanja stabala za seču), na doznačnom listu, od strane lica koje ima ovlašćenje za obavljanje doznake u skladu sa zakonom kojim se uređuju šume.

Obaveza iz stava 3. ovog člana plaća se pre seče.

Oslobođenje

Član 67.

Naknada za korišćenje drveta ne plaća se sa površina na kojima se vrši sanacija štete u skladu sa sanacionim planom.

Pripadnost prihoda

Član 68.

Prihodi ostvareni od naknade za korišćenje drveta u visini od 70% pripadaju budžetu Republike Srbije, a u visini od 30% pripadaju budžetu jedinice lokalne samouprave.

Prihodi ostvareni od naknade za korišćenje šuma i šumskog zemljišta koji se ostvaruju na teritoriji autonomne pokrajine u visini od 70% pripadaju budžetu autonomne pokrajine, a u visini od 30% pripadaju budžetu jedinice lokalne samouprave, koja se nalazi na teritoriji autonomne pokrajine.

Naknada za korišćenje šumskog zemljišta u državnoj svojini u nešumske namene

Obveznik naknade

Član 69.

Obveznik naknade za korišćenje šumskog zemljišta u državnoj svojini u nešumske namene je korisnik šuma i šumskog zemljišta koji je šumsko zemljište dao na korišćenje u nešumske namene.

Pod nešumskim namenama podrazumeva se korišćenje šumskog zemljišta za namene koje nisu u funkciji gazdovanja šumama u skladu sa planskim dokumentima.

Osnovica

Član 70.

Osnovicu naknade čini cena korišćenja šumskog zemljišta u državnoj svojini u nešumske namene prema cenovniku korisnika na koji saglasnost daje Vlada, odnosno nadležni organ autonomne pokrajine.

Visina naknade

Član 71.

Visina naknade za korišćenje šumskog zemljišta u državnoj svojini u nešumske namene utvrđuje se primenom stope od 50% na osnovicu iz člana 70. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 72.

Utvrđivanje naknade za korišćenje šuma u nešumske namene vrši obveznik naknade za mesečni period na propisanom obrascu, koji dostavlja nadležnom ministarstvu u roku od 10 dana po isteku meseca.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se do 15. u mesecu za prethodni mesec.

Obveznik je dužan da vodi evidenciju o korišćenju šumskog zemljišta u državnoj svojini u nešumske namene.

Ministar nadležan za poslove šumarstva bliže propisuje sadržinu obrasca iz stava 1. ovog člana.

Pripadnost prihoda

Član 73.

Prihodi ostvareni od naknade za promenu namene za korišćenje šumskog zemljišta u državnoj svojini u nešumske namene na teritoriji Republike Srbije pripadaju budžetu Republike Srbije, a prihodi ostvareni na teritoriji autonomne pokrajine pripadaju autonomnoj pokrajini.

VIII NAKNADA ZA KORIŠĆENjE LOVOSTAJEM ZAŠTIĆENIH VRSTA DIVLjAČI

Obveznik naknade

Član 74.

Obveznik naknade za korišćenje lovostajem zaštićenih vrsta divljači je korisnik lovišta.

Lovostajem zaštićene vrste divljači su divljači definisane zakonom kojim se uređuju divljač i lovstvo.

Korisnik lovišta je lice u skladu sa zakonom kojim se uređuju divljač i lovstvo.

Osnovica

Član 75.

Osnovica naknade za korišćenje lovostajem zaštićenih vrsta divljači je vrednost planiranog odstrela lovostajem zaštićenih vrsta divljači, osim vrednosti planiranog odstrela fazana, za tekuću lovnu godinu utvrđena u skladu sa zakonom koji uređuje lovstvo.

Vrednost planiranog odstrela utvrđuje se prema cenovniku korisnika lovišta na koji saglasnost daje ministarstvo nadležno za poslove lovstva po jedinici mere zaštićene vrste divljači.

Visina naknade

Član 76.

Visnina naknade za korišćenje lovostajem zaštićenih vrsta divljači utvrđuje se primenom stope od 10% na osnovicu iz člana 75. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 77.

Utvrđivanje naknade za korišćenje lovostajem zaštićenih vrsta divljači vrši obveznik naknade na godišnjem nivou na propisanom obrascu, koji dostavlja nadležnom ministarstvu najkasnije poslednjeg dana u januaru mesecu tekuće godine za prethodnu godinu.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana u iznosu od 30% plaća se najkasnije do 15. aprila tekuće lovne godine, a iznos od 70% utvrđene obaveze plaća se najkasnije do 31. decembra tekuće lovne godine.

Lovna godina je godina u skladu sa zakonom kojim se uređuje divljač i lovstvo. Ministar nadležan za poslove lovstva bliže propisuje sadržinu obrasca iz stava 1. ovog člana.

Pripadnost prihoda

Član 78.

Prihodi ostvareni od naknade za korišćenje lovostajem zaštićenih vrsta divljači pripadaju budžetu Republike Srbije.

Ako su prihodi od naknade za korišćenje lovostajem zaštićenih vrsta divljači ostvareni na teritoriji autonomne pokrajine u visini od 30% pripadaju budžetu Republike Srbije, a u visini od 70% pripadaju budžetu autonomne pokrajine.

IX. NAKNADE ZA VODE

Vrste naknada

Član 79.

Naknade za vode su:

1) naknada za korišćenje voda;

2) naknada za izvađeni rečni nanos;

3) naknada za odvodnjavanje;

4) naknada za korišćenje vodnih objekata i sistema.

Pojmovi vode, rečni nanos, vodni objekti i sistemi imaju značenje utvrđeno zakonom kojim se uređuju vode.

Naknada za korišćenje voda

Obveznik naknade

Član 80.

Obveznik naknade za korišćenje voda je lice koje:

1) vodu zahvaćenu iz površinskih i podzemnih voda koristi za piće, navodnjavanje, pogonske, tehnološke, komunalne i druge namene;

2) koristi termalne vode na području koje se ne smatra banjom;

3) koristi vodu za uzgoj riba u ribnjacima;

4) vrši snabdevanje vodom za piće sistemom javnog vodovoda;

5) zahvata vodu radi flaširanja, odnosno korišćenja u finalnom proizvodu;

6) koristi vodu za proizvodnju električne energije za prodaju ili za sopstvene potrebe;

7) koristi vodu za pogon postrojenja;

8) koristi vodu za rad toplana.

Osnovica

Član 81.

Osnovica naknade za korišćenje voda je:

1) količina zahvaćene, odnosno isporučene vode, izražena u jedinici mere (m3) za namene iz člana 80. tač. 1) - 4) ovog zakona kada postoje uređaji za merenje količine zahvaćene vode, odnosno projektovani kapacitet zahvaćene vode na vodozahvatu izrađen u metrima kubnim u (m3) kada ne postoje uređaji za merenje količine zahvaćene vode;

2) količina proizvedene flaširane vode izražena u litrima (l), odnosno količina vode u proizvodu za namene iz člana 80. tačka 5) ovog zakona, izražena u litrima (l);

3) površina poljoprivrednog zemljišta koje se navodnjava, izražena u hektarima (ha) gde ne postoji mogućnost merenja količine isporučene vode;

4) površina toplovodnih ribnjaka izražena u hektarima (ha), odnosno protok vode izražen u metrima kubnim (m3) kod hladnovodnih ribnjaka za komercijalni uzgoj ribe, gde ne postoji mogućnost merenja količine zahvaćene, odnosno isporučene vode;

5) količina proizvedene električne energije na pragu hidroelektrane ili termoelektrane za korišćenje vode za proizvodnju električne energije za prodaju ili za sopstvene potrebe izražena u kilovat časovima (kWh);

6) snaga postrojenja za korišćenje vode za pogon drugih postrojenja izražena u kilovat časovima (kWh).

Visina naknade

Član 82.

Visina naknade za korišćenje voda, prema kvalitetu vode i nameni, po jedinici mere, propisana je u Prilogu 3, Tabela 1. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 83.

Utvrđivanje naknade za korišćenje voda vrši ministarstvo nadležno za poslove vodoprivrede, odnosno nadležni organ autonomne pokrajine za teritoriju autonomne pokrajine rešenjem, na godišnjem nivou.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se, kao akontacija, mesečno do 15-og u mesecu za prethodni mesec i konačno po isteku godine ukoliko po isteku godine postoji razlika u odnosu na osnovicu naknade na osnovu koje je utvrđena akontacija.

Ako je iznos plaćenih akontacija iz stava 2. ovog člana u toku godine manji od iznosa konačnog obračuna naknade po isteku godine, razlika se plaća u roku od 15 dana od dana prijema rešenja, a ako je iznos plaćenih akontacija iz stava 2. ovog člana u toku godine veći od iznosa konačnog obračuna naknade po isteku godine više plaćena naknada uračunava se kao akontacija za naredni period.

Do utvrđivanja naknade iz stava 1. ovog člana po rešenju za tekuću godinu, obveznik je dužan da plati akontaciju u visini mesečne obaveze za prethodnu godinu u roku iz stava 2. ovog člana.

Nakon utvrđivanja naknade iz stava 1. ovog člana po rešenju za tekuću godinu obveznik je dužan da akontaciju za tekuću godinu uveća ili umanji tako da se ukupno plaćene akontacije od početka tekuće godine dovedu na iznos kao da je uplata akontacija vršena u skladu sa rešenjem o utvrđivanju naknade iz stava 1. ovog člana za tekuću godinu.

Rešenje iz stava 1. ovog člana je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Oslobođenja

Član 84.

Naknada za korišćenje voda ne plaća se za opšte korišćenje voda.

Opšte korišćenje voda iz stava 1. ovog člana podrazumeva korišćenje voda bez prethodnog tretmana, odnosno bez upotrebe posebnih uređaja (pumpe, natege i drugo) ili izgradnje vodnih objekata, i to za piće i sanitarno-higijenske potrebe, napajanje stoke u domaćinstvu, rekreaciju, uključujući i kupanje, gašenje požara i plovidbu.

Naknada za izvađeni rečni nanos

Obveznik naknade

Član 85.

Obveznik naknade za izvađeni rečni nanos je pravno lice, odnosno preduzetnik koji vrši vađenje rečnog nanosa iz ležišta na vodnom zemljištu i na područjima ugroženim erozijom.

Osnovica

Član 86.

Osnovica naknade za izvađeni rečni nanos je količina izvađenog rečnog nanosa izražena u metrima kubnim (m³).

Visina naknade

Član 87.

Visina naknade za izvađeni rečni nanos, prema vrsti pozajmišta, po metru kubnom (m³) propisana je u Prilogu 3, Tabela 2. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 88.

Utvrđivanje naknade za izvađeni rečni nanos vrši ministarstvo nadležno za poslove vodoprivrede, odnosno nadležni organ autonomne pokrajine za teritoriju autonomne pokrajine rešenjem.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Rešenje iz stava 1.ovog člana je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Oslobođenja

Član 89.

Naknada za izvađeni rečni nanos ne plaća se za količine izvađenog rečnog nanosa koji se koristi za izgradnju i održavanje vodnih objekata za uređenje vodotoka i zaštitu od štetnog dejstva voda, koje vrši javno vodoprivredno preduzeće, odnosno nadležni organ jedinice lokalne samouprave.

Naknada za odvodnjavanje

Obveznik naknade

Član 90.

Obveznik naknade za odvodnjavanje je vlasnik, odnosno korisnik zemljišta i objekata na melioracionom području određenom u skladu sa zakonom kojim se uređuju vode, i to:

1) poljoprivrednog zemljišta, osim trstika i močvare, šumskog i građevinskog zemljišta;

2) objekta, odnosno prostora namenjenog za obavljanje privredne i druge delatnosti, izuzev ako je odvođenje voda uređeno sistemom atmosferske kanalizacije;

3) stambenog objekta, izuzev ako je odvođenje voda uređeno sistemom atmosferske kanalizacije;

4) saobraćajne infrastrukture (puteva, železnica, luka, pristaništa, aerodroma i drugo), izuzev ako je odvođenje voda uređeno sistemom atmosferske kanalizacije;

5) dobara u opštoj upotrebi (parkovi, trgovi, ulice i drugo), izuzev ako je odvođenje voda uređeno sistemom atmosferske kanalizacije. Korisnikom iz stava 1. ovog člana smatra se:

1) zakupac, držalac i korisnik nepokretnosti u javnoj svojini po osnovu ugovora;

2) zakupac stambenog i drugog objekta, za period duži od jedne godine ili na neodređeno vreme;

3) korisnik nepokretnosti u javnoj svojini, u skladu sa zakonom kojim se uređuje javna svojina (imalac prava korišćenja, javno preduzeće ili društvo kapitala kao korisnik nepokretnosi na osnovu posebnog zakona, osnivačkog akta ili ugovora);

4) imalac prava korišćenja građevinskog zemljišta, u skladu sa zakonom kojim se uređuje režim građevinskog zemljišta;

5) držalac nepokretnosti u javnoj svojini, bez pravnog osnova.

Osnovica

Član 91.

Osnovica naknade za odvodnjavanje je:

1) za poljoprivredno zemljište – površina zemljišta izražena u hektarima (ha);

2) šumsko zemljište - površina zemljišta izražena u hektarima (ha);

3) građevinsko zemljište, osim zemljišta pod stambenim i poslovnim

objektima,- površina izražena u hektarima (ha) građevinskog zemljišta;

4) za objekte saobraćajne infrastrukture i druga dobra u opštoj upotrebi - površina zemljišta izražena u hektarima (ha) objekata saobraćajne infrastrukture i drugih dobara u opštoj upotrebi;

5) za građevinsko zemljište pod stambenim i poslovnim objektima - površina zemljišta izražena u metrima kvadratnim (m2) tog zemljišta.

Visina naknade

Član 92.

Visina naknada za odvodnjavanje (poljoprivrednog, šumskog i građevinskog zemljišta), prema melioracionom području, klasi i kulturi poljoprivrednog zemljišta, propisana je u Prilogu 3, Tabelama 3. do 7. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 93.

Utvrđivanje naknade za odvodnjavanje utvrđuje nadležno javno vodoprivredno preduzeće koje upravlja sistemima za odvodnjavanje u javnoj svojini rešenjem, na godišnjem nivou.

Poslove iz stava 1. ovog člana nadležno javno vodoprivredno preduzeće vrši kao poverene.

Organizacija nadležna za vođenje evidencije o nepokretnostima i pravima na njima dužna je da javnom vodoprivrednom preduzeću iz stava 1. ovog člana, dostavlja, na njegov zahtev, bez naknade, ažurirane podatke o zemljištu i vlasnicima, odnosno korisnicima zemljišta i drugih nepokretnosti iz člana 90. stav tač. 1) - 4) ovog zakona, radi utvrđivanja obaveze plaćanja naknade za odvodnjavanje.

Ministarstvo nadležno za zaključivanje ugovora o zakupu poljoprivrednog zemljišta u javnoj svojini Republike Srbije i organ koji obavlja poslove utvrđivanja i obračunavanja poreza na imovinu u jedinici lokalne samouprave dužni su da nadležnom javnom vodoprivrednom preduzeću iz stava 1. ovog člana dostavljaju, na njegov zahtev, bez naknade, podatke o zakupljenom poljoprivrednom zemljištu, odnosno stambenom i poslovnom objektu, kao i podatke o vlasnicima, odnosno korisnicima tih nepokretnosti radi utvrđivanja obaveze plaćanja naknade za odvodnjavanje.

Utvrđenu naknadu iz stava 1. ovog člana pravno lice plaća mesečno, do 15-tog u mesecu za prethodni mesec, a fizičko lice tromesečno, u roku od 45 dana od dana početka tromesečja.

Do utvrđivanja naknade iz stava 1. ovog člana za tekuću godinu, fizičko lice plaća akontaciju u visini tromesečne obaveze iz prethodne godine, a pravno lice u visini obaveze za poslednji mesec prethodne godine.

Ako je iznos plaćenih akontacija iz stava 6. ovog člana u toku godine manji od iznosa naknade utvrđene rešenjem za tekuću godinu, razlika se plaća u roku od 15 dana od dana prijema rešenja.

Ako je obveznik akontativno platio više nego što je obavezan da plati prema obavezi utvrđenoj rešenjem za tekuću godinu više plaćena naknada se uračunava kao akontacija naknade za narednu godinu.

Protiv rešenja iz stava 1. ovog člana može se izjaviti žalba ministarstvu nadležnom za poslove vodoprivrede, a na teritoriji autonomne pokrajine organu nadležnom za poslove vodoprivrede autonomne pokrajine, u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Žalba ne odlaže izvršenje rešenja.

Oslobođenja

Član 94.

Naknada za odvodnjavanje ne plaća se za građevinsko zemljište pod poslovnim i stambenim objektima, ako se plaća naknada za odvodnjavanje za poslovni, odnosno stambeni objekat.

Ako je proglašena vanredna situacija, Vlada na predlog ministarstva nadležnog za poslove vodoprivrede može doneti akt kojim se obveznik iz člana 90. stav 1. tačka 1) ovog zakona oslobađa obaveze plaćanja naknade za odvodnjavanje.

Naknada za korišćenje vodnih objekata i sistema u javnoj svojini

Obveznik naknade

Član 95.

Obveznik naknade za korišćenje vodnih objekata i sistema u javnoj svojini je:

1) vlasnik, odnosno korisnik poljoprivrednog i šumskog zemljišta,

industrijskih i drugih objekata koje vodne objekte i sisteme u javnoj svojini koristi za navodnjavanje, snabdevanje vodom industrije, ribnjaka i drugih korisnika, i za druge potrebe;

2) lice koje vodne objekte i sisteme u javnoj svojini koristi za odvođenje otpadnih voda iz industrijskih i drugih objekata kao i druge namene.

Osnovica

Član 96.

Osnovica naknade za korišćenje vodnih objekata i sistema u javnoj svojini koji se koriste za:

1) navodnjavanje, snabdevanje vodom industrije, ribnjaka i drugih korisnika:

(1) prema instalisanom kapacitetu obveznika naknade, i to: instalisanog kapaciteta u industriji izraženog u litrima u sekundi (l/s), odnosno za navodnjavanje i ribnjake prema površini izraženoj u hektarima (ha);

(2) prema angažovanom kapacitetu, odnosno preuzetoj količini vode izraženoj u metrima kubnim (m3), ako postoje uređaji za merenje količine isporučene vode;

(3) prema angažovanom kapacitetu, odnosno maksimalnoj godišnjoj količini vode koju može zahvatiti svojim instalisanim kapacitetom, u slučaju industrije i drugih korisnika, ako ne postoje uređaji za merenje količine isporučene vode;

(4) prema angažovanom kapacitetu, odnosno površini koja se navodnjava, u slučaju korišćenja vode za navodnjavanje, ako ne postoje uređaji za merenje količine isporučene vode,

2) odvođenje otpadnih voda iz industrijskih i drugih objekata:

(1) prema količini ispuštene otpadne vode izraženoj u metrima kubim (m3), ako postoji uređaj za merenje količine ispuštene otpadne vode,

(2) prema količini zahvaćene vode izražene u metrima kubim (m3), ako ne postoji uređaj za merenje količine ispuštene otpadne vode,

(3) prema maksimalnom instalisanom vodozahvatnom kapacitetu, ako ne postoji uređaj za merenje količine zahvaćene vode;

(4) prema kvalitetu i načinu odvođenja otpadne vode;

Visina naknade

Član 97.

Visina naknade za korišćenje vodnih objekata i sistema u javnoj svojini, i to za korišćenje:

1) vodnih objekata melioracionih sistema za snabdevanje vodom stanovništva, industrije i ribnjaka, uključujući i naknadu za korišćenje crpne stanice visokog pritiska za isporuku vode, propisana je u Prilogu 3, Tabelama 8. i 9. ovog zakona, koji čini njegov sastavni deo;

2) vodnih objekata melioracionih sistema za navodnjavanje, uključujući i naknadu za korišćenje crpne stanice visokog pritiska za isporuku vode, propisana je u Prilogu 3, Tabelama 10. i 11. ovog zakona, koji čini njegov sastavni deo;

3) vodnih objekata (brana sa akumulacijama i kanala) za uzgoj riba propisana je u Prilogu 3, Tabeli 12. ovog zakona, koji čini njegov sastavni deo;

4) vodnih objekata melioracionih sistema za odvođenje otpadnih voda propisana je u Prilogu 3, Tabeli 13. ovog zakona, koji čini njegov sastavni deo;

5) vodnih objekata melioracionih sistema i drugih vodnih objekata za odvođenje otpadnih voda na teritoriji AP Vojvodina, u skladu sa Metodologijom obračuna naknada za korišćenje vodoprivrednih objekata za odvođenje otpadnih voda i za negativan uticaj neprečišćenih voda izraženih preko organskih materija i ukupnog azota i fosfora, propisana je u Prilogu 3, Tabelama 14. i 15. ovog zakona, koji čini njegov sastavni deo;

6) vodnih objekata Hidrosistema "Dunav-Tisa-Dunav" za snabdevanje vodom industrije, ribnjaka i drugih korisnika, za navodnjavanje propisana je u Prilogu 3, Tabelama 16. i 17. ovog zakona;

7) objekata regionalnih sistema za navodnjavanje i drugih vodnih objekata na teritoriji AP Vojvodine za snabdevanje vodom industrije, ribnjaka i drugih korisnika i za uzgoj riba propisana je u Prilogu 3, Tabelama 18, 19. i 20. ovog zakona, koji čini njegov sastavni deo.

Ako obveznik plaćanja naknade iz stava 1. tač. 1) i 5) ovog člana ne vrši merenje količina ispuštenih otpadnih voda, visina naknade se utvrđuje na osnovu izmerenih količina zahvaćene vode.

Ako obveznik plaćanja naknade iz stava 1. tač. 4) i 5) ovog člana nema uređaj za merenje količine zahvaćene vode, količina ispuštenih otpadnih voda utvrđuje se na osnovu maksimalnih instalisanih vodozahvatnih kapaciteta.

Ukoliko vodni objekti melioracionih sistema za snabdevanje vodom stanovništva, industrije i ribnjaka, vodni objekti melioracionih sistema za navodnjavanje i vodni objekti regionalnih sistema za navodnjavanje i drugi vodni objekti zahvataju vodu iz Hidrosistema "Dunav - Tisa - Dunav" obveznik plaća i naknadu za korišćenje objekata Hidrosistema "Dunav - Tisa - Dunav", u visini utvrđenoj ovim zakonom.

Za isporučenu vodu preko crpne stanice visokog pritiska obveznik plaća i naknadu za svaki litar u sekundi (l/s) instalisanog kapaciteta u crpnoj stanici za svoju površinu u visini utvrđenoj ovim zakonom.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 98.

Utvrđivanje naknade za korišćenje vodnih objekata i sistema u javnoj svojini vrši nadležno javno vodoprivredno preduzeće koje upravlja tim vodnim objektima i sistemima rešenjem, na godišnjem nivou.

Poslove iz stava 1. ovog člana nadležno javno vodoprivredno preduzeće vrši kao poverene.

Obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se, kao akontacija, mesečno do 15-og u mesecu za prethodni mesec i konačno po isteku godine ukoliko po isteku godine postoji razlika u odnosu na osnovicu naknade na osnovu koje je utvrđena akontacija u toku godine.

Ako je iznos plaćenih akontacija iz stava 3. ovog člana u toku godine manji od iznosa konačnog obračuna naknade po isteku godine, razlika se plaća u roku od 15 dana od dana prijema rešenja, a ako je iznos plaćenih akontacija iz stava 2. ovog člana u toku godine veći od iznosa konačnog obračuna naknade po isteku godine više plaćena naknada za korišćenje vodnih objekata i sistema uračunava se kao akontacija naknade za naredni period.

Do utvrđivanja naknade iz stava 1. ovog člana po rešenju za tekuću godinu, obveznik je dužan da plati akontaciju u visini mesečne naknade za prethodnu godinu u roku iz stava 3. ovog člana.

Izuzetno od stava 3. ovog člana, naknada iz člana 97. stav 1. tačka 6) ovog zakona, plaća se za svaku izvršenu plovidbu u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Žalba ne odlaže izvršenje rešenja.

Pripadnost prihoda

Član 99.

Prihodi ostvareni od naknada za vode iz člana 79. stav 1. ovog zakona pripadaju budžetu Republike Srbije, a prihodi ostvareni od tih naknada na teritoriji autonomne pokrajine pripadaju budžetu autonomne pokrajine.

X NAKNADE ZA ZAŠTITU ŽIVOTNE SREDINE

Vrste naknada

Član 100.

Naknade za zaštitu životne sredine su:

1) naknada za korišćenje ribarskog područja;

2) naknada za korišćenje zaštićenog područja;

3) naknada za sakupljanje, korišćenje i promet vrsta divlje flore, faune i gljiva;

4) naknade za zagađivanje životne sredine;

5) naknada za zaštitu i unapređivanje životne sredine;

6) naknada za proizvode koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada;

7) naknada za ambalažu ili upakovan proizvod;

8) naknada za zagađivanje voda.

Naknada za korišćenje ribarskog područja

Obveznik naknade

Član 101.

Obveznik naknade za korišćenje ribarskog područja jeste korisnik ribarskog područja.

Pojmovi ribarsko područje i korisnik ribarskog područja upotrebljavaju se u smislu zakona kojim se uređuju zaštita i održivo korišćenje ribljeg fonda.

Osnovica

Član 102.

Osnovica naknade za korišćenje ribarskog područja je vrednost izdatih dozvola za privredni ribolov, odnosno vrednost dozvola za rekreativni ribolov.

Vrednost dozvole za privredni ribolov utvrđuje korisnik ribarskog područja uz saglasnost ministarstva nadležnog za zaštitu i održivo korišćenje ribljeg fonda.

Vrednost dozvole za rekreativni ribolov određuje ministar nadležan za zaštitu i održivo korišćenje ribljeg fonda najkasnije do 1. septembra tekuće godine za narednu godinu.

Pod pojmovima privredni ribolov i rekreativni ribolov podrazumeva se lov koji je definisan zakonom kojim se uređuju zaštita i održivo korišćenje ribljeg fonda.

Visina naknade

Član 103.

Visina naknade za korišćenje ribarskog područja iznosi:

1) 15% od vrednosti dozvole za privredni ribolov;

2) 10% od vrednosti dozvole za rekreativni ribolov.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 104.

Naknadu za korišćenje ribarskog područja utvrđuje obveznik naknade za tromesečni period, na propisanom obrascu, koji dostavlja nadležnom ministarstvu u roku od 15 dana po isteku tromesečnog perioda.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se do 10. u mesecu za prethodno tromesečje.

Kontrolu utvrđivanja i plaćanja obaveze iz st. 1. i 2. ovog člana vrši inspektor nadležan za poslove zaštite i održivog korišćenja ribljeg fonda, u skladu sa zakonom koji uređuje zaštitu i održivo korišćenje ribljeg fonda.

Korisnik ribarskog područja dužan je da vodi evidenciju o izdatim dozvolama za privredni, odnosno rekreativni ribolov, na osnovu koje vrši obračun naknade.

Ministar nadležan za poslove zaštite životne sredine bliže propisuje sadržinu obrasca iz stava 1. ovog člana.

Pripadnost prihoda

Član 105.

Prihodi ostvareni od naknade za korišćenje ribarskog područja pripadaju budžetu Republike Srbije, a prihodi ostvareni na teritoriji autonomne pokrajine pripadaju budžetu autonomne pokrajine.

Naknada za korišćenje zaštićenog područja

Član 106.

Naknada za korišćenje zaštićenog područja plaća se upravljaču zaštićenog područja, i to za:

1) obavljanje delatnosti u zaštićenom području;

2) vikendice i druge nekomercijalne objekte za odmor u zaštićenom području;

3) vozila na motorni pogon u upotrebi na zaštićenom području;

4) turističke, rekreativne, sportske i druge manifestacije i aktivnosti,

reklamne oznake, komercijalne filmske, foto i tonske zapise;

5) korišćenje imena i znaka zaštićenog područja;

6) posetu zaštićenom području, njegovim delovima i objektima;

7) za zauzeće prostora za objekte koji svojim izgledom narušavaju svojstva zaštićenog područja, a koji su u vlasništvu pravnog lica, preduzetnika ili fizičkog lica.

Zaštićeno područje je područje koje je kao takvo definisano zakonom kojim se uređuje zaštita prirode

Obavljanje delatnosti iz stava 1. tačka 1) ovog člana mora biti dopušteno u skladu sa propisima kojim se uređuje zaštita prirode.

Vikendice i drugi nekomercijalni objekti su objekti koji služe za povremeni boravak lica.

Obveznik naknade

Član 107.

Obveznik naknade za korišćenje zaštićenog područja je korisnik zaštićenog područja, odnosno lice koje obavlja poslove ili raspolaže nepokretnostima i drugim stvarima na zaštićenom području, posećuje zaštićeno područje radi odmora, sporta, rekreacije i sličnih potreba i na drugi način koristi zaštićeno područje.

Visina naknade

Član 108.

Visina naknade za korišćenje zaštićenog područja u zavisnosti od stepena iskorišćavanja zaštićenog područja, stepena štete koja se nanosi zaštićenom području, stepena povećanih obaveza upravljača u održavanju urednosti i čistoće, čuvanja i obavljanja drugih poslova na očuvanju, unapređenju, prikazivanju i razvoju zaštićenog područja i pogodnosti i koristi koje pruža zaštićeno područje za obavljanje dopuštenih delatnosti i aktivnosti propisana je u Prilogu 4. ovog zakona.

Upravljač zaštićenog područja donosi akt kojim propisuje predmet naknade za zaštićeno područje kojim upravlja, u iznosu visine naknade iz stava 1. ovog člana.

Na akt upravljača iz stava 2. ovog člana saglasnost daje ministarstvo nadležno za poslove zaštite životne sredine za nacionalni park i zaštićeno područje proglašeno aktom Vlade, a organ nadležan za poslove zaštite životne sredine jedinice lokalne samouprave za zaštićeno područje proglašeno aktom nadležnog organa autonomne pokrajine, odnosno nadležnog organa jedinice lokalne samouprave.

Akt upravljača na koji je data saglasnost iz stava 3. ovog člana objavljuje se u "Službenom glasniku Republike Srbijeˮ, odnosno drugom službenom glasilu u zavisnosti od kategorije zaštićenog područja.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 109.

Utvrđivanje naknade za korišćenje zaštićenog područja vrši upravljač zaštićenog područja rešenjem za godišnji period.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana za godišnji period plaća se u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Izuzetno od stava 1. i 2. ovog člana, naknade za korišćenje zaštićenog područja koje se plaćaju dnevno, obveznik naknade plaća ovlašćenom licu upravljača zaštićenog područja, prilikom ulaska u zaštićeno područje, na način koji bliže propisuje upravljač zaštićenog područja svojim aktom.

Na rešenje iz stava 1. ovog člana može se izjaviti žalba ministarstvu nadležnom za poslove zaštite životne sredine, odnosno organu nadležnom za poslove zaštite životne sredine autonomne pokrajine, odnosno organu nadležnom za poslove zaštite životne sredine jedinice lokalne samouprave.

Oslobođenja

Član 110.

Naknade za korišćenje zaštićenog područja oslobađaju se:

1) fizička lica koja žive u zaštićenom području, koja su zaposlena na prostoru zaštićenog područja, koja obavljaju poslove ili vrše službene radnje u zaštićenom području;

2) deca predškolskog uzrasta;

3) fizička lica sa invaliditetom i posebnim potrebama;

4) penzioneri sa najnižim iznosom penzije u smislu zakona kojim se uređuje

penzijsko i invalidsko osiguranje uz podnošenje dokaza – poslednjeg primljenog čeka od penzije;

5) korisnici čije aktivnosti neposredno doprinose unapređenju stanja, prezentaciji i promociji vrednosti zaštićenog područja;

6) korisnici kod kojih su, usled elementarne nepogode ili drugih razloga, nastupile okolnosti koje bitno otežavaju uslove rada i poslovanja.

Korisnike čije aktivnosti neposredno doprinose unapređenju stanja, prezentaciji i promociji vrednosti zaštićenog područja utvrđuje upravljač zaštićenog područja na osnovu kriterijuma koje propisuje ministar nadležan za poslove zaštite životne sredine.

Pripadnost prihoda

Član 111.

Prihodi ostvareni od naknade za korišćenje zaštićenog područja pripadaju upravljaču tog područja.

Naknada za sakupljanje, korišćenje i promet zaštićenih vrsta divlje flore, faune i gljiva

Obveznik naknade

Član 112.

Obveznik naknade za sakupljanje, korišćenje i promet zaštićenih vrsta divlje flore, faune i gljiva je lice koje vrši sakupljanje, korišćenje i promet zaštićenih vrsta divlje flore, faune i gljiva.

Pojmovi zaštićene vrste divlje flore, faune i gljiva upotrebljavaju se u smislu zakona kojim se uređuje zaštita prirode.

Osnovica

Član 113.

Osnovica naknade za sakupljanje, korišćenje i promet zaštićenih vrsta divlje flore, faune i gljiva za pravna lica je količina odobrenih zaštićenih vrsta divlje flore i gljiva po kilogramu (kg), onosno vrednost odobrene divlje faune za sakupljanje po jedinki (komad) koja je propisana u Prilogu 5. ovog zakona.

Visina naknade

Član 114.

Visina naknade za sakupljanje, korišćenje i promet zaštićenih vrsta divlje flore, faune i gljiva utvrđuje se primenom stope od 10% na osnovicu iz člana 113. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 115.

Utvrđivanje naknade, na osnovu obaveštenja ministarstva nadležnog za poslove zaštite prirode o odobrenim količinama divlje flore i gljiva, odnosno odobrenim jedinkama divlje faune za sakupljanje, kao i vrednosti istih, vrši obveznik naknade, na propisanom obrascu, koji dostavlja ministarstvu nadležnom za poslove zaštite životne sredine, a najkasnije do izdavanja dozvole za sakupljanje, korišćenje i promet zaštićenih vrsta divlje flore, faune i gljiva.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se nakon dostavljanja obaveštenja o odobrenoj količini zaštićenih vrsta divlje flore i gljiva, odnosno obaveštenja o odobrenim jedinkama divlje faune za sakupljanje, a najkasnije do izdavanja dozvole za sakupljanje, korišćenje i promet zaštićenih vrsta divlje flore, faune i gljiva.

Dokaz o izvršenoj uplati iz stava 1. ovog člana obveznik naknade dostavlja ministarstvu nadležnom za poslove zaštite prirode uz zahtev za izdavanje dozvole za sakupljanje, korišćenje i promet zaštićenih vrsta divlje flore, faune i gljiva.

Ministar nadležan za poslove zaštite životne sredine. bliže propisuje sadržinu obrasca iz stava 1. ovog člana.

Pripadnost prihoda

Član 116.

Prihodi ostvareni od naknade za sakupljanje, korišćenje i promet zaštićenih vrsta divlje flore, faune i gljiva pripadaju budžetu Republike Srbije.

Naknade za zagađivanje životne sredine

Vrste naknada

Član 117.

Naknade za zagađivanje životne sredine su:

1) naknada za emisije SO2, NO2, praškaste materije i proizvedeni ili odloženi otpad;

2) naknada za supstance koje oštećuju ozonski omotač;

3) naknada za plastične polietilenske kese (u daljem tekstu: plastične kese). Pojmovi emisija SO2, emisija NO2, praškaste materije, suspstance koje oštećuju ozonski omotač i plastične kese upotrebljavaju se u smislu zakona kojim se uređuje zaštita životne sredine.

Naknada za emisije SO2, NO2, praškaste materije i proizvedeni ili odloženi otpad

Obveznik naknade

Član 118.

Obveznik naknade za emisije oksida sumpora (u daljem tekstu: SO2), oksida azota (u daljem tekstu: NO2), praškastih materija i proizvedeni i/ili odloženi otpad je:

1) lice koje uzrokuje zagađivanje životne sredine emisijama SO2 i/ili NO2 i/ili praškastim materijama iz postrojenja, pojedinačnih izvora emisija, za koje se izdaje integrisana dozvola, odnosno praškastim materijama iz asfaltnih baza, kao i

2) proizvođač i/ili odlagač neopasnog industrijskog otpada i opasnog otpada za postrojenja za koja se izdaje integrisana dozvola.

Pojedinačni izvori emisije SO2, NO2 i praškastih materija, u smislu ove uredbe, jesu tehnološki procesi, industrijski pogoni, uređaji i objekti iz kojih se ispuštaju u vazduh:

1) SO2 u količini većoj od 100 kg godišnje;

2) NO2 u količini većoj od 30 kg godišnje;

3) praškaste materije u količini većoj od 10 kg godišnje.

Izuzetno od stava 2. tačka 3) ovog člana, za asfaltne baze primenjuje se emisioni faktor, odnosno masa emitovanih zagađujućih materija određuje se prema masi proizvedenog produkta, tako da za asfaltne baze iznosi 0,01% praškastih materija u odnosu na ukupnu godišnju proizvodnju.

Osnovica

Član 119.

Osnovica naknade za emisije SO2, NO2 praškaste materije i proizvedeni i/ili odloženi otpad je količina emisije izražena u tonama (t), odnosno količina proizvedenog i/ili odloženog otpada izražena u tonama (t).

Visina naknade

Član 120.

Visina naknade za zagađivanje životne sredine emisijama SO2 i/ili NO2, i/ili praškastim materijama iz postrojenja za koje se izdaje integrisana dozvola, praškastim materijama iz asfaltnih baza i proizvedeni i/ili odloženi otpad, propisana je u Prilogu 6. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 121.

Utvrđivanje naknade za emisije pojedinačnih izvora zagađivanja SO2, NO2, praškastim materijama, i proizvedenim i/ili odloženim otpadom obvezniku naknade vrši ministarstvo nadležno za zaštitu životne sredine rešenjem za godišnji period, najkasnije do 30. aprila tekuće godine za prethodnu godinu.

Konačan obračun naknade vrši se na osnovu podataka o godišnjim količinama emisija SO2 i/ili NO2 i/ili praškastih materija i/ili otpada, u prethodnom obračunskom periodu i visine naknade za jednu tonu emisije i korektivnih podsticajnih koeficijenata.

Naknada za emisije SO2, NO2 i praškaste materije obračunava se prema izrazu:

N = N1 x E x Kk, gde je:

emisije.

N – iznos naknade za emisiju SO2 u dinarima ili iznos naknade za emisiju NO2 u dinarima ili iznos naknade za emisiju praškastih materija u dinarima;

N1 – naknada za jednu tonu emisije SO2 ili naknada za jednu tonu emisije NO2 ili naknada za jednu tonu emisije praškastih materija;

E – količina emisije u tonama u kalendarskoj godini;

Kk – korektivni podsticajni koeficijent koji zavisi od količine i porekla

Korektivni podsticajni koeficijent za emisije SO2 i/ili NO2 i/ili praškaste

materije izračunava se prema izrazu Kk = k1 x k2 x k3 u kojem je:

k1 – korektivni podsticajni koeficijent prema godišnjoj količini emisije; k2 –korektivni podsticajni koeficijent prema poreklu emisije;

k3–korektivni podsticajni koeficijent prema propisanim graničnim vrednostima emisije.

Korektivni podsticajni koeficijent k1 utvrđuje se prema godišnjoj količini emisije SO2 i iznosi za:

1) količinu emisije jednaku ili veću od 500 tona godišnje – 1,00;

2) količinu emisije jednaku ili veću od 100, a manju od 500 tona godišnje – 0,83;

3) količinu emisije veću od 0,1, a manju od 100 tona godišnje – 0,67.

Korektivni podsticajni koeficijent k1 utvrđuje se prema godišnjoj količini emisije NO2 i iznosi za:

1) količinu emisije jednaku ili veću od 500 tona godišnje – 1,00;

2) količinu emisije jednaku ili veću od 50, a manju od 500 tona godišnje – 0,83;

3) količinu emisije veću od 0,03, a manju od 50 tona godišnje – 0,67.

Korektivni podsticajni koeficijent k1 utvrđuje se prema godišnjoj količini emisije praškastih materija i iznosi za:

1) količinu emisije jednaku ili veću od 500 tona godišnje – 1,00;

2) količinu emisije jednaku ili veću od 10, a manju od 500 tona godišnje – 0,83;

3) količinu emisije veću od 0,01, a manju od 10 tona godišnje – 0,67.

Korektivni podsticajni koeficijent k2 utvrđuje se prema poreklu emisije SO2 ili NO2 ili praškastih materija i iznosi za:

1) emisije usled sagorevanja goriva – 1,0;

2) emisije iz tehnološkog procesa – 1,0.

Korektivni podsticajni koeficijent k3 utvrđuje se prema propisanim graničnim vrednostima emisije i iznosi za:

1) vrednosti emisija utvrđene kontinualnim merenjem koje tokom kalendarske godine ne prelaze propisane granične vrednosti emisije i propisane uslove – 0,8;

2) vrednosti emisije utvrđene kontinualnim merenjem koje tokom kalendarske godine prelaze propisane granične vrednosti emisije, odnosno propisane uslove i za vrednosti emisije koje nisu utvrđene kontinualnim merenjem – 1,0.

Na obračunavanje naknade za praškaste materije emitovanih iz asfaltnih baza, odnosno za proizvedeni ili odloženi otpad ne primenjuje se korektivni podsticajni koeficijent.

Rešenje iz stava 1. ovog člana je konačno i protiv njega može se pokrenuti upravni spor.

Član 122.

Utvrđena naknada iz člana 121. stav 1. se plaća akontaciono, na osnovu obaveze koja je utvrđena za prethodnu godinu:

1) u roku od 15 dana po isteku tromesečja kada je iznos utvrđene obaveze jednak ili veći od 1.000.000 dinara, a manji od 12.000.000 dinara;

2) u roku od 15 dana od isteka meseca, kada je iznos utvrđene obaveze jednak ili veći od 12.000.000 dinara.

Izuzetno od stava 1. ovog člana utvrđena naknada iz člana 121. stav 1. se plaća u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja u slučaju kada je iznos utvrđene obaveze manji od 1.000.000 dinara.

Ako je iznos plaćenih akontacija veći od iznosa koji se utvrdi konačnim obračunom naknade za obračunski period, za iznos te razlike umanjuje se akontacija za naredni obračunski period, ili se po podnetom zahtevu obveznika vrši povraćaj više uplaćenog iznosa u slučaju kada nije obveznik naknade u narednom periodu.

Ako je obveznik naknade po osnovu akontacija uplatio manji iznos od iznosa koji se utvrdi konačnim obračunom naknade za period za koji je akontacija plaćena, dužan je da utvrđenu razliku plati u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Dokaz o izvršenoj uplati naknade obveznik je dužan da dostavi ministarstvu nadležnom za poslove zaštite životne sredine.

Vlada propisuje kriterijume za utvrđivanje područja od posebnog državnog interesa u oblasti životne sredine i određuje područja od posebnog državnog interesa, na predlog ministarstva nadležnog za zaštitu životne sredine.

Naknada za zagađivanje životne sredine u područjima od posebnog državnog interesa obvezniku rešenjem utvrđuje ministarstvo nadležno za poslove zaštite životne sredine na način propisan u članu 121. ovog zakona, primenom visine naknade propisane u Prilogu 6.

Član 123.

Obveznik je dužan da dostavi Agenciji za zaštitu životne sredine godišnji izveštaj o količinama emisija SO2 i/ili NO2 i/ili praškastih materija i otpada u Nacionalni registar izvora zagađivanja do 31. marta tekuće godine za prethodnu godinu, na propisanom obrascu.

Za obveznika naknade koji nije dostavio podatke u Nacionalni registar izvora zagađivanja u roku iz stava 1. ovog člana, ministarstvo nadležno za poslove zaštite životne sredine će obračunati naknadu na osnovu izveštaja republičkog inspektora za zaštitu životne sredine o količini emisije SO2 i/ili NO2 i/ili praškastih materija, odnosno količine otpada.

Način dostavljanja podataka o godišnjim količinama emisija SO2 i/ili NO2 i/ili praškastih materija i/ili otpada u Nacionalni registar izvora zagađivanja, kao i obrasce na kojima se dostavljaju podaci o godišnjim količinama emisija SO2 i/ili NO2 i/ili praškastih materija i/ili otpada u Nacionalni registar izvora zagađivanja, bliže uređuje ministar nadležan za poslove zaštite životne sredine.

Naknada za supstance koje oštećuju ozonski omotač

Obveznik naknade

Član 124.

Obveznik naknade za zagađivanje životne sredine supstancama koje oštećuju ozonski omotač je lice koje uvozi supstance koje oštećuju ozonski omotač.

Osnovica

Član 125.

Osnovica naknade za supstance koje oštećuju ozonski omotač je količina uvezene supstance izražena u kilogramima (kg).

Visina naknade

Član 126.

Visina naknade za zagađivanje životne sredine supstancama koje oštećuju ozonski omotač, propisana je u Prilogu 6. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 127.

Utvrđivanje naknade za supstance koje oštećuju ozonski omotač vrši ministarstvo nadležno za poslove zaštite životne sredine rešenjem, najkasnije u roku od 30 dana od dana dostavljanja jedinstvene carinske isprave.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Utvrđivanje naknade iz stava 1. ovog člana vrši se na osnovu izdate dozvole za uvoz i podataka iz jedinstvene carinske isprave o uvezenoj količini supstanci koje oštećuju ozonski omotač.

Jedinstvenu carinsku ispravu obveznik naknade dužan je da dostavi ministarstvu nadležnom za poslove zaštite životne sredine najkasnije u roku od osam dana od dana uvoza supstanci koje oštećuju ozonski omotač.

Rešenje iz stava 1. ovog člana je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Naknada za plastične kese

Obveznik naknade

Član 128.

Obveznik naknade za zagađivanje životne sredine plastičnim kesama je proizvođač, odnosno uvoznik plastičnih kesa, osim biorazgradivih kesa.

Osnovica

Član 129.

Osnovica naknade za plastične kese je količina proizvedenih i/ili uvezenih plastičnih kesa na tržištu Republike Srbije, izraženih u tonama (t).

Visina naknade

Član 130.

Visina naknade za zagađivanje životne sredine proizvedenim i/ili uvezenim plastičnim kesama propisana je u Prilogu 6. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 131.

Utvrđivanje naknade za plastične kese vrši ministarstvo nadležno za poslove zaštite životne sredine rešenjem najkasnije do 30. aprila tekuće godine za prethodnu godinu.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Naknada iz stava 1. ovog člana utvrđuje se prema količini, vrsti i sastavu proizvedene, odnosno uvezene plastične kese, odnosno prema podacima iz deklaracije o usaglašenosti proizvoda sa zahtevima za stavljanje u promet, odnosno izveštaja republičkog inspektora za zaštitu životne sredine, odnosno dnevne evidencije o proizvedenim, uvezenim i izvezenim plastičnim kesama odnosno godišnjeg izveštaja o plastičnim kesama stavljenim na tržište Republike Srbije.

Utvrđivanje naknade za plastične kese vrši se za period kraći od kalendarske godine i u slučaju prestanka poslovanja, statusne promene koja dovodi do prestanka rada obveznika ili promene delatnosti obveznika, konačnog tretmana ukupne količine opasnog otpada kao i potpune obustave proizvodnje opasnog otpada.

Obveznik naknade je dužan da dostavi Agenciji za zaštitu životne sredine godišnji izveštaj o količinama plastičnih kesa stavljenim na tržište Republike Srbije u Nacionalni registar izvora zagađivanja životne sredine do 31. marta tekuće godine za prethodnu godinu.

Ako obveznik naknade ne dostavi godišnji izveštaj u Nacionalni registar izvora zagađivanja u propisanom roku, ministarstvo nadležno za životnu sredinu utvrđuje naknadu na osnovu izveštaja republičkog inspektora za zaštitu životne sredine o količini plastičnih kesa stavljenim na tržište Republike Srbije.

Rešenje iz stava 1. ovog člana je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Obrazac dnevne evidencije o proizvedenim, uvezenim i izvezenim plastičnim kesama, kao i obrazac na kome se dostavlja godišnji izveštaj o količinama plastičnih kesa stavljenim na tržište Republike Srbije i način njegovog dostavljanja, uređuje ministar nadležan za zaštitu životne sredine.

Član 132.

Obveznik naknada za zagađivanje životne sredine dužan je da prijavi ministarstvu nadležnom za poslove životne sredine podatke o:

1) promeni vlasništva, zakupa ili drugog prava na pojedinačnom izvoru emisije SO2 i/ili NO2 i/ili praškastih materija, odnosno deponije;

2) početku rada novog pojedinačnog izvora emisije SO2 i/ili NO2 i/ili praškastih materija;

3) datumu trajnog zatvaranja postojećeg pojedinačnog izvora emisije SO2i/ili NO2 i/ili praškastih materija.

Prijavu podataka iz stava 3. ovog člana obveznik je dužan da dostavi u roku od 30 dana od dana nastanka promene.

Olakšice

Član 133.

Obveznik naknade za zagađivanje životne sredine ima pravo na povraćaj, odnosno smanjenje dela utvrđene i plaćene naknade za zagađivanje životne sredine od postrojenja za koja se izdaje integrisana dozvola, u skladu sa propisima koji uređuju zaštitu životne sredine, ako su ispunjeni sledeći uslovi:

1) ako integrisanu dozvolu pribavi pre roka utvrđenog Programom usklađivanja rada pojedinih grana sa zahtevima za izdavanje integrisane dozvole;

2) ako sredstva za koja se vrši povraćaj, odnosno smanjuje naknada koristi za realizaciju Programa prilagođavanja rada postojećeg postrojenja propisanim uslovima;

3) ako se na osnovu izveštaja inspekcije o merenju emisije utvrdi da je smanjeno zagađivanje životne sredine ispod propisanih graničnih vrednosti, odnosno smanjena količina proizvedenog ili odloženog otpada.

Povraćaj dela naknade koju je obveznik platio u prethodnom obračunskom periodu vrši se ako:

1) opasan otpad izvozi radi tretmana, odnosno odlaganja u inostranstvo;

2) otpad predaje na tretman, odnosno odlaganje u postrojenja za upravljanje otpadom.

Povraćaj dela naknade iz stava 2. ovog člana utvrđuje se najviše do visine godišnje naknade koju je obveznik platio u prethodnom obračunskom periodu i koja se procentualno umanjuje, srazmerno količini izvezenog otpada, odnosno količini otpada koji je predat na tretman odnosno odlaganje, u odnosu na ukupno proizvedenu količinu otpada.

Obveznik naknade ima pravo na smanjenje utvrđene i plaćene naknade za emisije SO2, NO2 i praškastih materija od obračunate naknade za naredni obračunski period srazmerno procentualnom smanjenju zagađivanja životne sredine ispod propisane granične vrednosti u prethodnom obračunskom periodu.

Ministar nadležan za poslove zaštite životne sredine odlučuje svake godine o pravu na povraćaj, odnosno smanjenje naknade u periodu važenja integrisane dozvole, odnosno za koji je izvršena njena revizija.

Povraćaj, odnosno smanjenje naknade vrši se na zahtev obveznika.

Zahtev za povraćaj, odnosno smanjenje plaćene naknade podnosi se u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Uz zahtev iz stava 7. ovog člana obveznik podnosi sledeću dokumentaciju:

1) dokaz o izvršenoj uplati naknade;

2) ispravu kojom se potvrđuje da je otpad izvezen, predat na tretman, odnosno odlaganje u postrojenja za upravljanje otpadom; 3) godišnji program korišćenja sredstava za koji se vrši povraćaj, odnosno smanjenje naknade.

Pripadnost prihoda

Član 134.

Prihodi ostvareni od naknada iz člana 117. ovog zakona u visini od 60% pripadaju budžetu Republike Srbije, a u visini od 40% pripadaju budžetu jedinice lokalne samouprave na čijoj teritoriji se nalazi zagađivač.

Izuzetno od stava 1. ovog člana, prihodi ostvareni od naknade za zagađivanje životne sredine iz člana 122. stav 7. ovog zakona u područjima od posebnog državnog interesa. ovog zakona u visini od 80% pripadaju budžetu Republike Srbije, a u visini od 20% pripadaju budžetu jedinice lokalne samouprave na čijoj teritoriji se nalazi zagađivač.

Naknada za zaštitu i unapređivanje životne sredine

Obveznik naknade

Član 135.

Obveznik naknade za zaštitu i unapređivanje životne sredine je:

1) imalac prava svojine na nepokretnosti, odnosno zakupac ako se nepokretnost koristi po osnovu prava zakupa;

2) pravno lice i preduzetnik koje obavlja određene aktivnosti koje utiču na životnu sredinu;

3) vlasnik teretnih vozila, odnosno lica koja obavljaju transport nafte i naftnih derivata, odnosno sirovina, proizvoda i poluproizvoda hemijskih i drugih opasnih materija iz industrije ili za industriju na teritoriji jedinice lokalne samouprave sa statusom ugrožene životne sredine na području od značaja za Republiku Srbiju.

Nepokretnosti iz stava 1. tačka 1) ovog člana jesu stambene i poslovne zgrade, stanovi i poslovne prostorije za stanovanje, odnosno obavljanje poslovne delatnosti, kao i zemljište za obavljanje redovne delatnosti privrednih subjekata.

Stambene zgrade i stanovi iz stava 2. ovog člana su stambeni prostori koji su namenjeni i podobni za stanovanje, uključujući i deo stambenog prostora koji nije posebna celina, a koji se koristi za obavljanje poslovne delatnosti.

Poslovne prostorije iz stava 2. ovog člana su sve prostorije u kojima se obavlja poslovna delatnost ili se koristi u svrhu obavljanja poslovne delatnosti, uključujući i stanove u kojima se isključivo obavlja poslovna delatnost.

Zemljište iz stava 2. ovog člana je zemljište na kojem nije izgrađen objekat ili na kojem postoji privremena građevina, kao i zemljište na kojem se ne nalazi nepokretnost iz stava 4. ovog člana.

Aktivnosti koje utiču na životnu sredinu iz stava 1. tačka 2) utvrđuje Vlada na predlog ministarstva nadležnog za poslove zaštite životne sredine.

Osnovica

136.

Osnovica naknade za zaštitu i unapređivanje životne sredine za korišćenje nepokretnosti je površina za korišćenje stambenih i poslovnih zgrada, stanova i poslovnih prostorija za stanovanje, odnosno obavljanje poslovne delatnosti, kao i za korišćenje zemljišta za obavljanje redovne delatnosti.

Osnovica naknade za zaštitu i unapređivanje životne sredine za aktivnosti koje utiču na životnu sredinu je ostvareni prihod od obavljanja određenih aktivnosti koje utiču na životnu sredinu (u daljem tekstu: aktivnosti). Ostvareni prihod, u smislu ove uredbe, je iznos koji pravno lice, odnosno preduzetnik ostvari od prodaje sirovine, poluproizvoda i proizvoda u zemlji i inostranstvu.

Osnovica naknade za zaštitu i unapređivanje životne sredine za transport nafte i naftnih derivata, kao i sirovina, proizvoda i poluproizvoda hemijskih i drugih opasnih materija iz industrije na teritoriji jedinice lokalne samouprave sa statusom ugrožene životne sredine na području od značaja za Republiku Srbiju je nosivost transportnog sredstva i količina tereta prilikom transporta nafte i naftnih derivata, kao i sirovina, proizvoda i poluproizvoda hemijskih i drugih opasnih materija iz industrije ili za industriju na teritoriji jedinice lokalne samouprave sa statusom ugrožene životne sredine na području od značaja za Republiku Srbiju izražena u tonama (t).

Visina naknade

Član 137.

Visina naknade za zaštitu i unapređivanje životne sredine propisana je u Prilogu 6, Tabela 2. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 138.

Utvrđivanje naknade za zaštitu i unapređivanje životne sredine iz člana 135. tač. 1) i 2) vrši organ jedinice lokalne samouprave nadležan za utvrđivanje, kontrolu i naplatu javnih prihoda, rešenjem na godišnjem nivou.

Utvrđivanje i plaćanje naknade iz člana 135. tačka 3) vrši obveznik na osnovu propisane visine naknade u Prilogu 6, pre preuzimanja ili isporuke robe,

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana, plaća se u jednakim tromesečnim ratama, u roku od 15 dana po isteku tromesečja.

Do utvrđivanja naknade iz stava 2. ovog člana za tekuću godinu, obveznik naknade plaća akontaciju u visini tromesečne obaveze za prethodnu godinu.

Manje plaćen iznos akontacionih uplata obveznik je dužan da izmiri u roku od 15 dana od dostavljanja rešenja kojim se utvrđuje obaveza naknade za tekuću godinu.

Više plaćen iznos naknade na osnovu akontacionih uplata obveznik koristi za izmirenje tromesečne obaveze za naredni tromesečni period.

Naknada iz stava 1. ovog člana može se umanjiti najviše do 50% na osnovu kriterijuma koje bliže uređuje Vlada, na predlog ministarstva nadležnog za poslove zaštite životne sredine.

Izuzetno od stava 1. ovog člana, obvezniku iz člana 135. stav 1 tačka 1) koji naknadu plaća po osnovu korišćenja stambenih zgrada i stanova, namenjenih i podobnih za stanovanje, naknadu utvrđuje javno preduzeće koje se stara o naplati komunalnih usluga i drugih naknada, na osnovu podataka kojim raspolaže u sistemu naplate.

Formu i sadržinu obrasca za obračun naknade iz stava 2. ovog člana uređuje ministar za poslove zaštite životne sredine.

Protiv rešenja iz stava 1. ovog člana može se izjaviti žalba ministarstvu nadležnom za poslove zaštite životne sredine, preko nadležnog organa jedinice lokalne samouprave.

Žalba ne odlaže izvršenje rešenja.

Ako je jedno lice obveznik plaćanja naknade po više osnova ukupan iznos naknade koju taj obveznik plaća ne može biti veći od 0,4% ukupnog prihoda ostvarenog u prethodnoj godini.

Naknadu za zaštitu i unapređivanje životne sredine svojim aktom utvrđuje jedinica lokalne samouprave.

Član 139.

Obveznik - pravno lice iz člana 135. tačka 1), kao i obveznik iz člana 135. tač. 2) i 3) ovog zakona dužni su da podnesu prijavu organu jedinice lokalne samouprave nadležnom za utvrđivanje, kontrolu i naplatu javnih prihoda. Prijava se podnosi i u slučaju promene podataka koji su od uticaja na utvrđivanje naknade, u roku od 15 dana od dana nastanka promene.

Oslobođenja

Član 140.

Oslobađaju se plaćanja naknade za zaštitu i unapređivanje životne sredine obveznici koji plaćaju naknade za zagađivanje životne sredine iz člana 118. ovog zakona.

Pripadnost prihoda

Član 141.

Prihodi ostvareni od naknade za zaštitu i unapređivanje životne sredine pripadaju budžetu jedinice lokalne samouprave.

Naknada za proizvode koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada

Obveznik naknade

Član 142.

Obveznik naknade za proizvode koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada je proizvođač, odnosno uvoznik tih proizvoda koji te proizvode stavlja na tržište u Republici Srbiji ili ih koristi kao krajnji potrošač.

Proizvodi koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada su: 1) gume i to:

(1) uvezene, proizvedene ili protektirane gume za motorna vozila (automobila, autobusa, kamiona, motocikala i dr.), poljoprivrednih i građevinskih mašina, prikolica, letilica, vučenih mašina, drugih mašina i uređaja i ostali slični proizvodi, stavljene na tržište kao poseban proizvod;

(2) gume koje su sastavni deo uvezenih ili proizvedenih vozila motornih vozila (automobila, autobusa, kamiona, motocikala i dr.), poljoprivrednih i građevinskih mašina, prikolica, letilica, vučenih mašina, drugih mašina i uređaja, i ostalih sličnih proizvoda;

2) baterije i akumulatori, koji se prema nameni i vrsti razvrstavaju na:

(1) startere (olovno-kisele);

(2) prenosne baterije i akumulatore (nikl-kadmijumske i druge);

(3) industrijske baterije i akumulatore (olovno kisele, nikl-kadmijumske i

druge);

3) mineralna i sintetička ulja, osim baznih ulja, maziva i ulja koja se ne mogu sakupiti radi tretmana;

4) električni i elektronski proizvodi čiji rad zavisi od električne struje ili elektromagnetnih polja, kao i proizvodi namenjeni za proizvodnju, prenos i merenje struje i elektromagnetnih polja, za korišćenje kod napona koji ne prelazi 1000 V za naizmeničnu struju i 1500 V za jednosmernu struju. Električni i elektronski proizvodi se razvrstavaju prema nameni u sledeće razrede:

(1) Razred 1. Veliki kućni aparati;

(2) Razred 2. Mali kućni aparati;

(3) Razred 3. Oprema informatičke tehnologije (IT) i

telekomunikacije;

(4) Razred 4. Oprema široke potrošnje za razonodu;

(5) Razred 5. Oprema za osvetljenje: osvetljenja Razred 5.1. Oprema za osvetljenje

Razred 5.2. Ravne fluorescentne sijalice; kompaktne fluorescentne sijalice; visokonaponske sijalice uključujući sijalice sa natrijumskim parama i sijalice sa metalhalogenim parama; niskonaponske natrijumske sijalice;ostale sijalice;

(6) Razred 6. Električni i elektronski alati (osim velikih

nepokretnih industrijskih mašina i alata);

(7) Razred 7. Igračke, oprema za rekreaciju (razonodu) i sport;

(8) Razred 8. Medicinski pomoćni uređaji (osim velikih nepokretnih

terapijskih i dijagnostičkih uređaja, implantiranih proizvoda i proizvoda koji mogu prouzrokovati infekciju);

(9) Razred 9. Instrumenti za praćenje i nadzor;

(10) Razred 10. Automati.

5) vozilo kategorije M1 ili N1, motorno vozilo sa tri točka, osim motornih tricikala (kategorija L5 - teški tricikl), u skladu sa propisima koji uređuju bezbednost saobraćaja na putevima.

Pojmovi gume, baterije, ulja, električni i elektronski proizvodi, upotrebljavaju se u smislu zakona kojim se uređuje upravljane otpadom.

Osnovica

Član 143.

Osnovica naknade za proizvode koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada je:

1) količina uvezenih, proizvedenih, odnosno protektiranih guma, kao i guma koje su sastavni deo proizvedenih ili uvezenih automobila, teretnih vozila, radnih mašina, radnih vozila i traktora, vazduhoplova (letelica), drugih mašina i uređaja i ostalih sličnih proizvoda od gume izražena u tonama (t);

2) količina proizvedenih, odnosno uvezenih baterija i akumulatora, kao i baterija ili akumulatora koje su sastavni deo proizvedenih ili uvezenih vozila i uređaja izražena u kilogramima (kg);

3) količina proizvedenih, odnosno uvezenih mineralnih i sintetičkih ulja, odnosno antifriza, izuzev baznih ulja, maziva i preparata protiv smrzavanja koji se ne mogu sakupiti radi tretmana izražena u kilogramima (kg);

4) količina proizvedenih, odnosno uvezenih električnih i elektronskih proizvoda izražena u kilogramima (kg);

5) količina proizvedenih, odnosno uvezenih vozila koja je navedena u dokumentu о homologaciji vozila izražena u tonama (t).

Ukoliko je neto težina proizvoda iz stava 1. tačka 4) ovog člana veća od 500 kg, naknada se obračunava za težinu od 500 kg.

Osnovica za obračun naknade za vozila koja nisu obuhvaćena navedenim kategorijama plaća se za proizvode koji su sastavni delovi vozila i to (gume-spoljni pneumatici po gumi na vozilu kamiona i/ili autobusa, akumulatori-starteri po kg, ulja-motorna ulja, i ulja za menjače, hidraulična ulja, antifriz-sredstvo za hlađenje zatvorenog motora sa unutrašnjim sagorevanjem i dr. ulja, elektični i elektronski proizvodi kamiona i/ili autobusa – sijalice signalizacije, radio aparati, televizijski aparati, i dr.) a na osnovu tehničkih uputstava proizvođača motornog vozila.

Visina naknade

Član 144.

Visina naknade za proizvode koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada propisana je u Prilogu 7. Tabele 1 - 5. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 145.

Utvrđivanje naknade za proizvode koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada za kalendarsko tromesečje vrši obveznik na propisanom obrascu i to za:

1) za proizvode iz člana 142. stav 2. tač. 1) - 4) ovog zakona, koji su prvi put stavljeni u promet, odnosno odnosno uvezeni na tržište Republike Srbije tokom kalendarskog tromesečja za koje se vrši obračun;

2) za vozila iz člana 142. stav 2. tačka 5) ovog zakona koji su prvi put stavljeni u promet na tržište Republike Srbije tokom kalendarskog tromesečja za koje se vrši obračun.

Obaveza utvrđivanja naknade nastaje:

1) za proizvođača, na dan izdavanja otpremnice, odnosno fakture za proizvod;

2) za uvoznika, prilikom stavljanja proizvoda u slobodan promet u skladu sa carinskim propisima.

Naknada iz stava 1. ovog člana plaća se tromesečno, u roku od 15 dana po isteku kalendarskog tromesečja.

Obveznik naknada, propisani obrazac iz stava 1. ovog člana dostavlja ministarstvu nadležnom za poslove zaštite životne sredine u roku od 15 dana po isteku kalendarskog tromesečja.

Ako obveznik naknade ne obračuna naknadu, odnosno ne dostavi nadležnom ministarstvu obračun naknade na propisanom obrascu u propisanom roku, tromesečnu obavezu utvrđuje nadležno ministarstvo rešenjem, na osnovu kontrole inspektora nadležnog za poslove zaštite životne sredine, odnosno carinskih isprava.

Ministar nadležan za zaštitu životne sredine propisuje sadržinu obrasca iz stava 1. ovog člana.

Član 146.

Obveznik naknade dužan je da vodi dnevnu evidenciju o količini i vrsti proizvedenih i uvezenih proizvoda koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada i na osnovu tih podataka izrađuje godišnji izveštaj o količini i vrsti proizvedenih i uvezenih proizvoda koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada stavljenih na tržište Republike Srbije.

Dnevnu evidenciju iz stava 1. ovog člana obveznik naknade vodi u pisanom i/ili elektronskom obliku na propisanom obrascu.

Godišnji izveštaj iz stava 1. ovog člana, obveznik dostavlja Agenciji za zaštitu životne sredine na propisanom obrascu, najkasnije do 31. marta tekuće godine za prethodnu godinu.

Obvezniku naknade koji nije dostavio Agenciji za zaštitu životne sredine godišnji izveštaj iz stava 3. ovog član, ministarstvo nadležno za poslove zaštite životne sredine će obračunati naknadu na osnovu izveštaja republičkog inspektora za zaštitu životne sredine o količinama proizvedenih, odnosno uvezenih proizvoda.

Izuzetno od stava 3. ovog člana, godišnji izveštaj ne dostavljaju proizvođači i uvoznici:

1) proizvoda koji su uvezeni radi oplemenjivanja i izvoza;

2) proizvoda koji su uvezeni radi daljeg izvoza, u skladu sa zakonom kojim se

uređuje spoljnotrgovinski promet i zakon kojim se uređuje carinski postupak;

3) proizvodi koji su uvezeni radi ugradnje u novi proizvod koji se prijavljuje u skladu sa ovom zakonom;

4) delova motornih vozila;

5) velikih nepokretnih industrijskih mašina i alata

6) ulja i maziva, koji se tokom eksploatacije mašina i uređaja troše, odnosno ne mogu se sakupiti radi tretmana;

7) baznih ulja;

8) jestivih ulja.

Ministar nadležan za zaštitu životne sredine propisuje način dostavljanja godišnjeg izveštaja i sadržinu obrazaca iz st. 2. i 3. ovog člana.

Član 147.

U slučaju prestanka poslovanja, statusne promene i/ili promene delatnosti obveznik je dužan da, najkasnije u roku od 30 dana od dana nastale promene, dostavi Agenciji za zaštitu životne sredine:

1) prijavu o prestanku poslovanja, statusnim promenama i/ili promeni delatnosti;

2) izveštaj o količini proizvoda koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada stavljenim na tržište Republike Srbije za period kraći od kalendarske godine za koju se izrađuje godišnji izveštaj.

Oslobođenje

Član 148.

Naknade za proizvode koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada oslobođeni su proizvođač, odnosno uvoznik za stavljanje u promet, odnosno uvoz proizvoda koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada:

1) za proizvode koji predstavljaju predmet donacije ili humanitarne pomoći, u skladu sa zakonom koji uređuje donacije i humanitarnu pomoć;

2) za mineralna i sintetička ulja, koja se koriste kao sirovina u proizvodnji novog proizvoda, odnosno koja se koriste kao elektroizolaciona ulja u procesu proizvodnje distributivnih i energetskih prigušnica i transformatora, kapaciteta preko 50 kV.

Proizvođači, odnosno uvoznici mineralnih i sintetičkih ulja iz stava 2. tačka 2) ovog člana treba da dostave ministarstvu nadležnom za poslove zaštite životne sredine dokumentaciju kojom se potvrđuje da se proizvodi koriste kao sirovine u proizvodnji novog proizvoda koji posle upotrebe postaje posebni tok otpada, odnosno da je mineralno i sintetičko ulje iskorišćeno kao elektroizolaciono ulje u proizvodnji distributivnih i energetskih prigušnica i transformatora, kapaciteta preko 50 kV, do 31. marta tekuće godine za prethodnu godinu.

Pripadnost prihoda

Član 149.

Prihodi ostvareni od naknade za proizvode koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada pripadaju budžetu Republike Srbije.

Naknada za ambalažu ili upakovan proizvod koji posle upotrebe postaje ambalažni otpad

Obveznik naknade

Član 150.

Obveznik naknade za ambalažu ili upakovan proizvod koji posle upotrebe postaje ambalažni otpad (u daljem tekstu: naknada za ambalažu) je isporučilac koji prvi stavlja u promet na teritoriji Republike Srbije:

1) ambalažu u koju se pakuje proizvod na mestu prodaje krajnjem korisniku;

2) upakovan proizvod.

Ambalaža, primarna, sekundarna, tercijarna (transportna) i povratna ambalaža je ambalaža u smislu zakona kojim se uređuje ambalaža i ambalažni otpad.

Pojmovi ambalažni otpad, operater sistema upravljanja ambalažnim otpadom, proizvođač ambalaže, paker/punilac, isporučilac upotrebljavaju se u smislu zakona kojim se uređuje ambalaža i ambalažni otpad.

Osnovica

Član 151.

Osnovica naknade za ambalažu je količina ambalaže izražena u kilogramima (kg).

Visina naknade

Član 152.

Naknada za ambalažu se utvrđuje za ambalažu ili upakovan proizvod prema vrsti (papir/karton, plastika, staklo, metal, drvo i ostalo) i količini ambalaže.

Naknada se obračunava prema preovlađujućem materijalu u sastavu ambalaže ili njene komponente ili upakovanog proizvoda, i to:

1) na različite materijale od kojih je sačinjena višeslojna ambalaža koji se ne mogu fizički odvojiti ili izdvojiti;

2) na delove od kojih je izrađena ambalaža ili njena komponenta koji se ne mogu fizički odvojiti ručno ili jednostavnim fizičkim putem.

Naknada se obračunava za svaku komponentu ambalaže ili upakovanog proizvoda koja se može odvojiti ručno ili jednostavnim fizičkim putem.

Naknada za ambalažu ili upakovan proizvod se obračunava prema nameni ambalaže bez obzira da li se koristi za jednokratnu ili višekratnu upotrebu.

Naknada za ambalažu obračunava se prema ispunjenosti nacionalnih ciljeva upravljanja ambalažom i ambalažnim otpadom, i to:

1) opštih ciljeva za ponovno iskorišćenje i reciklažu ambalažnog otpada bez obzira na vrstu ambalaže i;

2) specifičnih ciljeva za reciklažu ambalažnog otpada prema vrsti ambalaže.

Naknada iz stava 5. ovog člana čini zbir naknade za opšte ciljeve za ponovno iskorišćenje i reciklažu ambalažnog otpada i naknade za specifične ciljeve za reciklažu po vrstama ambalaže:

Naknada = Naknada (opšti ciljevi) + Naknada (specifični ciljevi)

Obračun naknada za opšte i specifične ciljeve vrši se prema sledećim formulama:

1) Opšti ciljevi za ponovno iskorišćenje i reciklažu ambalažnog otpada:

Naknada (opšti ciljevi) = N x (PI – (Opi+ΣRi)), pri čemu je: PI = cPI x T; R =

cR x T;

gde je:

N = koeficijent naknade za ponovno iskorišćenje i reciklažu 1kg ambalažnog otpada, izražen u dinarima,

Ri = količina ambalažnog otpada prema vrsti ambalaže koju je neophodno reciklirati prema specifičnom cilju, izražena u kilogramima (i = staklo, papir/karton, metal, plastika i/ili drvo),

cPI = procenat ponovnog iskorišćenja ambalažnog otpada utvrđen kao opšti cilj za svaku godinu

cR = procenat reciklaže ambalažnog otpada utvrđen kao opšti cilj za svaku godinu,

R = količina ambalažnog otpada koju je neophodno reciklirati prema opštem cilju izražena u kilogramima,

PI = količina ambalažnog otpada koju je neophodno ponovno iskoristiti,

Opi = ukupna količina ambalažnog otpada koji je ponovno iskorišćen, izražena u kilogramima,

ΣOR j = ukupna količina ambalažnog otpada koji je recikliran, izražena u kilogramima (j = staklo, papir/karton, metal, plastika, drvo, kao i/ili drugi ambalažni materijali),

T = ukupna količina ambalaže koja je plasirana na tržište u toku godine izražena u kilogramima.

Ako je količina ambalažnog otpada koji je ponovno iskorišćen veća od

količine koju je neophodno ponovno iskoristiti tj. ako je Opi > PI, izraz (PI - Opi) se

uzima da je jednak 0 (nuli).

Ako je količina ambalažnog otpada koji je recikliran veća od količine koju je

neophodno reciklirati tj. ako je OR > R, izraz (R - OR) se uzima da je jednak 0 (nuli). 2) Specifični ciljevi za reciklažu ambalažnog otpada:

Naknada (specifični ciljevi) = Σ(Ri - OR i) x NR i, pri čemu je:

NR i = koeficijent naknade za reciklažu 1 kg ambalažnog otpada prema vrsti ambalaže, izražen u dinarima (i = staklo, papir/karton, metal, plastika i/ili drvo)

OR i = količina ambalažnog otpada prema vrsti ambalaže koja je reciklirana, izražena u kilogramima (i = staklo, papir/karton, metal, plastika i/ili drvo).

Ako je količina ambalažnog otpada koji je recikliran veća od količine koju je neophodno reciklirati tj. ako je OR i > Ri, izraz (Ri - OR i) uzima se da je jednak 0 (nuli).

Koeficijenti naknade za ponovno iskorišćenje i reciklažu, kao i koeficijenti naknade za reciklažu po vrstama ambalaže, za 1kg ambalažnog otpada, izraženi u dinarima, dati su u Prilogu 7. Tabela 6. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 153.

Utvrđivanje naknade za ambalažu vrši se na osnovu godišnjeg izveštaja o upravljanju ambalažom i ambalažnim otpadom, u skladu sa zakonom kojim se uređuje ambalaža i ambalažni otpad.

Godišnji izveštaj iz stava 1. ovog člana obveznik naknade dostavlja Agenciji za zaštitu životne sredine najkasnije do 31. marta tekuće godine za prethodnu kalendarsku godinu, na propisanom obrascu.

Agencija za zaštitu životne sredine dužna je da godišnji izveštaj iz stava 2. ovog člana dostavi ministarstvu nadležnom za poslove zaštite životne sredine do 30. aprila tekuće godine za prethodnu godinu.

Utvrđivanje naknade za ambalažu utvrđuje ministarstvo nadležno za poslove zaštite životne sredine rešenjem, u roku od 30 dana od dana prijema godišnjeg izveštaja.

Obvezniku naknade koji nije dostavio Agenciji za zaštitu životne sredine godišnji izveštaj iz stava 2. ovog člana ministarstvo nadležno za poslove zaštite životne sredine će utvrditi obavezu plaćanja na osnovu izveštaja republičkog inspektora za zaštitu životne sredine o količinama ambalaže i/ili upakovanog proizvoda koji posle upotrebe postaje ambalažni otpad, odnosno količini uvezenih proizvoda.

Utvrđenu naknadu, obveznik je dužan da plati:

1) u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja kada je ukupan iznos utvrđene naknade manji od 1.000.000 dinara;

2) u roku od 15 dana po isteku tromesečja kada je ukupan iznos iznos utvrđene naknade jednak ili veći od 1.000.000 dinara.

Rešenje iz stava 7. ovog člana je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Ministar nadležan za poslove zaštite životne sredine propisuje sadržinu i način dostavljanja godišnjeg izveštaja iz stava 2. ovog člana.

Oslobođenje

Član 154.

Naknada za ambalažu ne plaća se za:

1) upakovan proizvod ako ukupna količina ambalažnih sirovina korišćenih za taj proizvod koji se stavlja u promet, u toku jedne kalendarske godine ne prelazi količinu od 1000 kg;

2) ambalažu sa dugim vekom trajanja i povratnu ambalažu na koju se primenjuje kaucijski sistem;

3) izvezenu ambalažu ili upakovan proizvod, odnosno izvezenu ambalažu ili upakovan proizvod koji je predmet ponovnog uvoza, a za koji je već plaćena naknada po drugim propisima;

4) ambalažu ili upakovan proizvod uvezen u nekomercijalne svrhe ili koji je fizičko lice kupilo za sopstvene potrebe;

5) ambalažu ili upakovan proizvod koji se transportuje iz inostranstva u slobodne zone radi skladištenja ili ako se ne vrši njegovo prepakivanje;

6) proizveden, uvezen ili izvezen ambalažni materijal koji služi za dalju proizvodnju ambalaže.

Ispunjenost uslova za oslobođenje od plaćanja naknade za ambalažu utvrđuje se prema sledećim kriterijumima:

1) da je obveznik plaćanja koji obezbeđuje sopstveno upravljanje ambalažnim otpadom ispunio sve opšte i specifične ciljeve za ponovno iskorišćenje i reciklažu ambalažnog otpada;

2) da je obveznik plaćanja koji je ugovorom preneo obavezu na operatera ispunio sve opšte i specifične ciljeve za ponovno iskorišćenje i reciklažu.

Oslobođenje od plaćanja naknade utvrđuje se rešenjem Ministarstva nadležnog za poslove životne sredine.

Rešenje iz stava 3. ovog člana je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Obveznik naknade koji je obavezu upravljanja ambalažnim otpadom ugovorom preneo na operatera sistema za upravljanje ambalažnim otpadom plaća 80% od utvrđene visine naknade ako operater nije ispunio nacionalne ciljeve, proporcionalno količini ambalaže koju je stavio u promet.

Pripadnost prihoda

Član 155.

Prihodi ostvareni od naknade za proizvode koji posle upotrebe postaju posebni tokovi otpada pripadaju budžetu Republike Srbije.

Naknada za zagađivanje voda

Obveznik naknade

Član 156.

Obveznik naknade za zagađivanje voda je lice koje uzrokuje zagađenje životne sredine ispuštanjem opasne i/ili otpadne zagađujuće, i/ili prioritetne i/ili prioritetne hazardne i/ili termički opterećene otpadne vode u recipijent.

Osnovica

Član 157.

Osnovica naknade za zagađivanje voda je metar kubni (m3) emisije iz pojedinačnog izvora zagađivanja ispuštenih otpadnih voda koje sadrže opasne, i/ili otpadne zagađujuće, i/ili prioritetne i/ili prioritetne hazardne i/ili termički opterećene otpadne vode iznad propisanih graničnih vrednosti emisije u recipijent.

Visina naknade

Član 158.

Visina naknade za zagađivanje voda na osnovicu iz člana 162. ovog zakona propisana je u Prilogu 7. Tabela 7. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 159.

Utvrđivanje naknade za zagađivanje voda vrši ministarstvo nadležno za poslove zaštite životne sredine rešenjem najkasnije do 30. aprila tekuće godine za prethodnu godinu.

Naknada iz stava 1. ovog člana utvrđuje se na osnovu podataka o godišnjem ispuštanju otpadnih voda koje sadrže opasne, i/ili otpadne zagađujuće, i/ili prioritetne i/ili prioritetne hazardne i /ili termički opterećene otpadne vode u recipijent.

Podaci iz stava 2. ovog člana sadržani su u godišnjem izveštaju o merenju emisije za prethodni obračunski period koji je obveznik dužan da dostavi Agenciji za zaštitu životne sredine do 31. januara tekuće godine, za prethodnu godinu, na propisanom obrascu.

Ako obveznik naknade nije dostavio Agenciji za zaštitu životne sredine podatke iz stava 3. ovog člana u propisanom roku, ministarstvo nadležno za poslove zaštite životne sredine će obračunati naknadu na osnovu izveštaja republičkog inspektora za zaštitu životne sredine.

Do utvrđivanja naknade iz stava 1. ovog člana po rešenju za tekuću godinu, obveznik je dužan da plati akontaciju u visini mesečne naknade iz prethodne godine u roku iz stava 2. ovog člana.

Rešenje iz stava 1. ovog člana je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Ministar nadležan za poslove zaštite životne sredine propisuje način dostavljanja godišnjeg izveštaja i sadržinu obrasca iz stava 3. ovog člana.

Član 160.

Obveznik naknade za zagađivanje voda dužan je da prijavi ministarstvu nadležnom za zaštitu životne sredine:

1) promenu vlasništva, zakupa ili drugog prava nad objektima koji emituju opasne, otpadne zagađujuće, prioritetne i prioritetne hazardne materije i termički opterećene otpadne vode, u vodi;

2) početak rada novog pojedinačnog izvora emisije opasnih, otpadnih zagađujućih, prioritetnih i prioritetnih hazardnih materija i termički opterećenih otpadnih voda, u vodi;

3) datum trajnog zatvaranja postojećeg pojedinačnog izvora emisije opasnih, otpadnih zagađujućih, prioritetnih i prioritetnih hazardnih materija i termički opterećenih otpadnih voda, u vodi.

Prijavu iz stava 1. ovog člana obveznik je dužan da dostavi u roku od 30 dana od dana nastanka promene.

Ako obveznik ne dostavi prijavu iz stava 2. ovog člana, ministarstvo nadležno za zaštitu životne sredine će obračunati naknadu na osnovu izveštaja republičkog inspektora za zaštitu životne sredine.

Olakšice

Član 161.

Obvezniku naknade umanjuje se utvrđena naknada:

1) za 20% ako ispušta otpadne vode prečišćene samo u uređaju za primarno prečišćavanje;

2) za 50% ako ispušta otpadne vode prečišćene u uređaju za primarno, odnosno sekundarno prečišćavanje otpadnih voda ili ako se prečišćavanjem otpadnih voda smanjuje koncentracija opasnih, otpadnih zagađujućih, prioritetnih i prioritetnih hazardnih materija.

Uređajem za primarno prečišćavanje otpadnih voda (mehaničko), u smislu ovog zakona, smatraju se objekti i oprema u kojima se iz otpadnih voda uklanjaju samo neke od zagađujućih materija (plivajuće i grube materije, pesak, masti, ulja i drugo).

Uređajem za sekundarno prečišćavanje otpadnih voda, u smislu ovog zakona, smatraju se objekti i oprema u kojima se iz otpadnih voda uklanjaju biorazgradive organske materije.

Pripadnost prihoda

Član 162.

Sredstva ostvarena od naknade za zagađivanje voda prihod su budžeta Republike Srbije.

XI NAKNADE ZA PLOVIDBU I KORIŠĆENjE LUKA, PRISTANIŠTA I OBJEKATA BEZBEDNOSTI PLOVIDBE NA DRŽAVNOM VODNOM PUTU

Vrste naknada

Član 163.

Naknade za plovidbu i korišćenje luka, pristaništa i objekata bezbednosti plovidbe na državnom vodnom putu su:

1) naknade za korišćenje luka i pristaništa, i to:

(1) naknada za upotrebu obale;

(2) naknada za pristajanje;

(3) ležarina;

2) naknade za plovidbu i korišćenje objekata bezbednosti plovidbe na državnom vodnom putu, i to:

(1) naknada za plovidbu državnim vodnim putem;

(2) naknada za korišćenje brodske prevodnice na državnom vodnom putu;

(3) naknada za korišćenje zimovnika na državnom vodnom putu.

Luka i pristanište su prostor definisan zakonom kojim se uređuje plovidba i luke.

Naknade za korišćenje luka i pristaništa

Naknada za upotrebu obale

Obveznik naknade

Član 164.

Obveznik naknade za upotrebu obale je primalac ili krcatelj čija se roba ukrcava ili iskrcava u luci, odnosno pristaništu ili privremenom pretovarnom mestu.

Ako je primalac ili krcatelj čija se roba ukrcava ili iskrcava u luci, odnosno pristaništu strano pravno lice, obveznik naknade je carinski zastupnik, predstavništvo tog pravnog lica koje je registrovano u Republici Srbiji, ili drugo pravno lice koje u ime i za račun stranog pravnog lica snosi troškove u Republici Srbiji.

U slučaju prevoza putnika, obveznik naknade za upotrebu obale je turistički operater koji je organizator putovanja ili drugo pravno lice koje u ime i za račun stranog pravnog lica snosi troškove u Republici Srbiji.

Naknada za upotrebu obale naplaćuje se za svakog putnika koji prelazi preko linije obale.

Izuzetno od stava 3. ovog člana, obveznik naknade za upotrebu obale je putnik u slučaju kada namerava da se iskrca radi privremenog turističkog izlaska sa broda, a nije zaključio sa agentom broda ili turističkim operaterom ugovor kojim se uređuje plađanje naknade.

Osnovica

Član 165.

Osnovica naknade za upotrebu obale je količina ukrcane, odnosno iskrcane robe, izražena u tonama (t), odnosno pojedinačni ukrcani, odnosno iskrcani putnik koji prelazi preko linije obale.

Visina naknade

Član 166.

Visina naknade za upotrebu obale na osnovicu iz člana 165. ovog zakona propisana je u Prilogu 8, Tabela 1. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 167.

Utvrđivanje naknade za upotrebu obale vrši regulatorno telo za upravljanje lukama rešenjem.

Utvrđivanje naknade vrši se na osnovu podataka iz prijave koju obveznik podnosi regulatornom telu nadležnom za upravljanje lukama najkasnije 24 časa nakon očekivanog dolaska broda.

Obveznik naknade je u obavezi da navede tačne i potpune podatke u prijavi. Količina i namena tereta koja je deklarisana u prijavi dokazuje se službenim dokumentom (teretnica, tovarni list, carinska dokumentacija i slično) čija se kopija dostavlja uz prijavu.

Broj putnika deklarisan u prijavi dokazuje se službenim dokumentom (brodskim raportom ili posebnom izjavom brodara, brodskog agenta ili turističkog operatera) koji se dostavljaju uz prijavu.

U putničkom saobraćaju regulatorno telo nadležno za upravljanje lukama, na osnovu podataka iz prijave koju putnik, brodski agent ili turistički operater podnosi najkasnije 24 h nakon očekivanog pristajanja broda, ispostavlja rešenje putniku, agentu broda ili turističkom operateru koji je organizator putovanja.

Ako do isplovljavanja broda iz luke, odnosno pristaništa dođe do promene podataka u odnosu na podatke iz prijave, obveznik naknade je dužan da regulatornom telu za upravljanje lukama odmah prijavi nastalu promenu.

Plaćanje se vrši najkasnije u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja. Naknada za upotrebu obale koja se plaća za ukrcavanje ili iskrcavanje utečnjenog naftnog gasa i utečnjenog prirodnog gasa umanjuje se za 30 %.

Rešenje iz stava 1. ovog člana je konačno i protiv njega može se pokrenuti upravni spor.

Obrazac prijave iz stava 2. ovog člana propisuje regulatorno telo za upravljanje lukama.

Naknada za pristajanje

Obveznik naknade

Član 168.

Obveznik naknade za pristajanje je vlasnik ili brodar broda koji direktno, odnosno indirektno koristi luku, odnosno pristanište ili privremeno pretovarno mesto odnosno mesto u svrhu ukrcavanja ili iskrcavanja robe ili putnika.

Obveznik naknade za pristajanje broda koji vije stranu zastavu je agent broda, odnosno predstavništvo privrednog društva koje je upisani vlasnik broda, a koje je registrovano u Republici Srbiji.

Osnovica

Član 169.

Osnovica naknade za pristajanje je dužina broda izražena u metrima (m), za putničke brodove, odnosno nosivost broda ili snaga mašinskog uređaja za pogon po kilovatu (kW) za potiskivače i tegljače, kao i vreme provedeno u luci na ukrcavanju i/ili iskrcavanju robe ili putnika.

Visina naknade

Član 170.

Visina naknade za pristajanje na osnovicu iz člana 169. ovog zakona propisana je u Prilogu 8. Tabela 2. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 171.

Utvrđivanje naknade za pristajanje vrši regulatorno telo za upravljanje lukama rešenjem.

Utvrđivanje obaveze se vrši na osnovu podataka iz prijave koju je obveznik dužan da podnese regulatornom telu najkasnije 24 časa nakon očekivanog dolaska broda.

Obveznik naknade je u obavezi da navede tačne i potpune podatke u prijavi. Podaci za utvrđivanje naknade naznačeni u prijavi dokazuju se službenim

dokumentom (brodsko svedočanstvo, svedočanstvo o baždarenju, raport broda i slično) čija se kopija dostavlja uz prijavu.

Plaćanje se vrši najkasnije u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Kada se plovilo snabdeva utečnjenim prirodnim gasom kao pogonskim gorivom na terminalu za snabdevanje broda pogonskim gorivom, naknada za pristajanje umanjuje se za 30 %.

Rešenje iz stava 1. ovog člana je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Obrazac prijave iz stava 2. ovog člana propisuje regulatorno telo za upravljanje lukama.

Ležarina

Obveznik naknade

Član 172.

Obveznik naknade za ležarinu je vlasnik broda koji direktno, odnosno indirektno (preko drugog plovila) koristi luku, odnosno pristanište u bilo koju drugu svrhu različitu od one za koju se plaća naknada za pristajanje, a naročito kada:

1) koristi luku, odnosno pristanište posle završetka obavljanja poslova ukrcavanja, odnosno iskrcavanja robe na brod;

2) boravi u luci ili pristaništu nakon isteka vremena određenog za boravak u luci ili pristaništu putničkog broda, pri čemu se putnici ne nalaze na brodu;

3) boravi u luci ili pristaništu van mesta koje je određeno za ukrcavanje, odnosno iskrcavanje putnika na putnički brod, ili boravi u luci između dve nautičke sezone.

Obveznik naknade za brod koji vije stranu zastavu je agent plovila, odnosno predstavništvo privrednog društva koje je upisani vlasnik plovila, a koje je registrovano u Republici Srbiji.

Osnovica

Član 173.

Osnovica naknade za ležarinu je dužina broda izražena u metrima (m) i nedeljivi dan od 24 časa za svaki brod, a počinje da teče šest časova nakon isteka vremena potrebnog za ukrcavanje, odnosno iskrcavanje robe, odnosno nakon isteka vremena određenog za boravak putničkog broda.

Visina naknade

Član 174.

Visina naknade za ležarinu na osnovicu iz člana 173. ovog zakona propisana je u Prilogu 8. Tabela 3. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 175.

Utvrđivanje naknade vrši regulatorno telo za upravljanje lukama rešenjem.

Utvrđivanje naknade vrši se na osnovu podataka iz prijave koju je obveznik dužan da podnese regulatornom telu za upravljanje lukama pre isplovljenja broda iz luke, odnosno pristaništa.

Obveznik naknade je u obavezi da navede tačne i potpune podatke u prijavi. Obveznik naknade dužan je da utvrđeni iznos naknade za ležarinu plati

najkasnije u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Za putnički brod koji koristi luku, odnosno pristanište u periodu između dve nautičke sezone, naknada se utvrđuje u iznosu od 33% od propisane visine naknade.

Rešenje iz stava 1. ovog člana je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Oslobođenja

Član 176.

Od obaveze plaćanja naknada za korišćenje luka i pristaništa iz člana 163. stav

1. tačka 1) oslobođen je:

1. obveznik naknade za domaća javna plovila.

2. obveznik čija plovila borave u luci, odnosno pristaništu: 1) usled više sile, dok ona traje;

2) radi iskrcavanja brodolomaca ili umrlih lica i njihovih pratilaca;

3) radi lekarske pomoći članovima posade ili putnicima;

4) radi gašenja požara;

5) za plovila ministarstva nadležnog za unutrašnje poslove radi obavljanja službenih zadataka.

Viša sila iz stava 1. tačka 2) podtačka (1) ovog člana ne obuhvata pojavu leda na unutrašnjim vodnim putevima koja prouzrokuje sklanjanje broda u luku kao zimsko sklonište.

Naknada za upotrebu obale ne naplaćuje se u slučaju kada se plovilo snabdeva gorivom na terminalu za snabdevanje broda pogonskim gorivom.

Od obaveze plaćanja naknade za ležarinu oslobođen je vlasnik broda koji brod koristi za potrebe obavljanja određenih lučkih delatnosti (boksaža plovila i slično), kao i vlasnik domaćeg broda koji koristi određeno pristanište za sopstvene potrebe ili operativnu obalu u delu luke za stacioniranje tog broda tokom godine pod uslovom da dobije saglasnost regulatornog tela nadležnog za upravljanje lukama za korišćenje dela operativne obale luke u tu svrhu.

Pripadnost prihoda

Član 177.

Prihodi ostvareni od naknada iz člana 163. stav 1. tačka 1) ovog zakona pripadaju regulatornom telu nadležnom za upravljanje lukama do iznosa planiranih rashoda utvrđenih godišnjim finansijskim planom tog regulatornog tela, a višak iznad tog iznosa, uključujući i sredstva koja nisu utrošena na planirane rashode, pripadaju budžetu Republike Srbije.

Naknade za plovidbu i korišćenje objekata bezbednosti plovidbe na državnom vodnom putu

Obveznik naknade

Član 178.

Obveznik plaćanja naknada iz člana 163. tačka 2) podtačka (1) ovog zakona je vlasnik stranog plovila.

Obveznik naknada iz člana 163. tačka 2) podtač. (2) i (3) ovog zakona je korisnik državnih vodnih puteva.

Osnovica

Član 179.

Osnovica naknade za korišćenje brodske prevodnice od strane teretnog plovila je dužina teretnog plovila izražena u metrima (m), odnosno osnovica naknade za korišćenje zimovnika na državnom vodnom putu je nosivost teretnog plovila izražena u tonama (t).

Za korišćenje brodske prevodnice, odnosno za plovidbu državnim vodnim putem i korišćenje zimovnika od strane potiskivača, odnosno tegljača kada nisu u sastavu, osnovica naknade je snaga pogonskog/ih motora izražena u kilovatima (kW).

Za korišćenje brodske prevodnice, odnosno za plovidbu državnim vodnim putem i korišćenje zimovnika od strane putničkih plovila osnovica naknade je dužina broda izražena u metrima.

Visina naknada

Član 180.

Visina naknade za plovidbu i korišćenje objekata bezbednosti plovidbe na državnom vodnom putu propisana je u Prilogu 9. Tabela 1. - 3. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 181.

Utvrđivanje naknade vrši ministarstvo nadležno za poslove saobraćaja rešenjem, odnosno nadležni organ autonomne pokrajine za plovidbu i korišćenje objekata bezbednosti plovidbe na državnom vodnom putu koji se nalazi na teritoriji autonomne pokrajine.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se u roku od 15 dana od dana uručenja rešenja.

Rešenje iz stava 1. ovog člana je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Oslobođenja

Član 182.

Od obaveze plaćanja naknada iz člana 163. tačka 2) ovog zakona oslobođen je vlasnik javnog i ratnog plovila.

Pripadnost prihoda

Član 183.

Prihodi ostvareni od naknada za plovidbu i korišćenje objekata bezbednosti plovidbe na državnom vodnom putu pripadaju budžetu Republike Srbije, odnosno budžetu autonomne pokrajine ako su naplaćeni za korišćenje državnog vodnog puta na teritoriji autonomne pokrajine, odnosno za korišćenje objekata bezbednosti plovidbe na državnom vodnom putu na teritoriji autonomne pokrajine.

XII NAKNADE ZA KORIŠĆENJE JAVNIH PUTEVA

Vrste naknada

Član 184.

Naknade za korišćenje javnih puteva u smislu ovog zakona su:

1) naknada za vanredni prevoz, i to za:

(1) prekoračenje dozvoljene dimenzije;

(2) prekoračenje dozvoljene ukupne mase;

(3) prekoračenje dozvoljenog osovinskog opterećenja.

2) naknada za postavljanje reklamnih tabli, reklamnih panoa, uređaja za obaveštavanje ili oglašavanje pored javnog puta, odnosno na drugom zemljištu koje koristi upravljač javnog puta, u skladu sa propisima;

3) posebna naknada za upotrebu javnog puta, njegovog dela ili putnog objekta (u daljem tekstu: putarina);

4) naknada za korišćenje delova zemljišnog pojasa javnog puta i drugog zemljišta koje koristi upravljač javnog puta;

5) naknada za upotrebu državnog puta za vozila registrovana u inostranstvu. Javni put, državni put jeste put definisan zakonom kojim se uređuju javni putevi.

Naknada za vanredni prevoz

Obveznik naknade

Član 185.

Obveznik naknade za vanredni prevoz je lice kome je izdata dozvola za obavljanje vanrednog prevoza u skladu sa zakonom kojim su uređuju javni putevi.

Osnovica

Član 186.

Osnovica naknade iz člana 184. stav 1. tačka 1) podtačka (1) ovog zakona je prekoračenje dozvoljene dužine, širine, visine vozila izražene u metrima (m) i dužine relacije izražene u kilometrima (km) koju vozilo prelazi, sa ili bez tereta.

Osnovica za utvrđivanje naknade iz člana 184. stav 1. tačka 1) podtačka (2) ovog zakona je prekoračenje dozvoljene ukupne mase vozila (zbir mase vozila i mase tereta na vozilu) izražene u tonama (t) i dužine relacije izražene u kilometrima (km) koju vozilo prelazi, sa ili bez tereta.

Osnovica za obračun naknade iz člana 184. stav 1. tačka 1) podtačka (3) ovog zakona je tona (t) po osovini prekoračenja dozvoljenog osovinskog opterećenja vozila (zbir mase vozila i mase tereta na vozilu) i dužine relacije izražene u kilometrima (km) koju vozilo prelazi, sa ili bez tereta.

Visina naknade

Član 187.

Visina naknade za vanredni prevoz iz člana 184. tačka 1) propisana je u Prilogu 10, Tabela 1. do 6. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 188.

Utvrđivanje naknade za vanredni prevoz vrši upravljač javnog puta za vozilo sa ili bez tereta rešenjem u roku od 8 dana od dana podnošenja zahteva.

Naknada iz člana 184. stav 1. tačka 1) podtačka (1) ovog zakona utvrđuje se kada vozilo, sa ili bez tereta prekoračuje dozvoljenu dužinu, širinu i visinu na više mesta, za svaku vrstu prekoračenja posebno, i to za samo najveću dimenziju iz svakog prekoračenja primenom visine naknade propisanih u Prilogu 10. Tabela 1. ovog zakona.

Ukoliko vozilo, sa ili bez tereta, prekoračuje više dimenzija, ukupna naknada predstavlja zbir naknada za prekoračenja po pojedinim dimenzijama.

Ukupan iznos naknade za prekoračenje najvećih dozvoljenih dimenzija vozila obračunava se kao zbir jediničnih naknada za dužinu, širinu i visinu (din/km) d` dužina relacije (km).

Naknada iz člana 184. stav 1. tačka 1) podtačka (2) ovog zakona za prekoračenje ukupne mase vozila ili skupa vozila iznad 40t, odnosno kada je zakonom propisana manja dozvoljena ukupna masa vozila ili skupa vozila i 44t za troosovinsko motorno vozilo sa dvoosovinskom ili troosovinskom poluprikolicom kada se prevozi 40-stopni ISO kontejner kao kombinovana prevozna operacija, plaća se naknada primenom visine naknada propisanih u Prilogu 10. Tabela 2. ovog zakona.

Naknada iz stava 4. ovog člana plaća se za svaku tonu prekoračenja i obračunava se po sledećoj formuli:

Naknada (din) = jedinični iznos naknade (din/tkm) d` dužina relacije (km) d` broj tona(t) koje prekoračuju dozvoljenu ukupnu masu.

Naknada iz člana 184. stav 1. tačka 1) podtačka (3) ovog zakona utvrđuje se kada vozilo sa ili bez priključnog vozila na jednoj ili više jednostrukih osovina, ili na dvostrukoj, trostrukoj ili višestrukoj osovini prekoračuje dozvoljeno osovinsko opterećenje, primenom visine naknada propisanih u Prilogu 10. Tabele 3. do 6. ovog zakona.

Za prevoze koji se vrše po jednoj dozvoli za više identičnih prevoza, obračun naknade utvrđuje se tako što se naknada za pojedinačni prevoz množi sa brojem odobrenih prevoza.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se pre otpočinjanja vanrednog prevoza, a najkasnije u roku od 15 dana od dana utvrđivanja visine naknade.

Za vozila ili priključna vozila za koja se izdaje vremenska dozvola utvrđuje se godišnja naknada, čija je visina propisana u Prilogu 10. ovog zakona.

Naknada za postavljanje reklamnih tabli, reklamnih panoa, uređaja za obaveštavanje ili oglašavanje pored javnog puta,odnosno na drugom zemljištu koje koristi upravljač javnog puta

Obveznik naknade

Član 189.

Obveznik naknade za postavljanje reklamnih tabli, reklamnih panoa, uređaja za obaveštavanje ili oglašavanje pored državnog puta, odnosno na drugom zemljištu koje koristi upravljač državnog puta (u daljem tekstu: naknada za postavljanje reklamnih tabli) je lice koje koristi državni put za postavljanje reklamnih tabli, reklamnih panoa, uređaja za obaveštavanje ili oglašavanje pored državnog puta, odnosno na drugom zemljištu koje koristi upravljač državnog puta.

Obveznik naknade za postavljanje sredstava za oglašavanje pored odnosno na ulicama i opštinskim putevima, odnosno na drugom zemljištu koje koristi upravljač ulice ili opštinskog puta (u daljem tekstu: naknada za postavljanje sredstava za oglašavanje) je lice koje je postavilo sredstvo za oglašavanje na osnovu plana postavljanja sredstava za oglašavanje, nakon sprovedenog postupka javnog konkursa odnosno kroz realizaciju projekta javno – privatnog partnerstva sa elementom koncesije.

Bliže uslove i kriterijume za sprovođenje javnog konkursa odnosno za realizaciju projekta javno – privatnog partnerstva sa elementom koncesije, iz stava 2. ovog člana, uključujući i način određivanja naknade za postavljanje sredstava za oglašavanje pored odnosno na ulicama i opštinskim putevima, uređuje se aktom nadležnog organa jedinice lokalne samouprave.

Osnovica

Član 190.

Osnovica naknade za postavljanje reklamnih tabli je površina postavljene table izražena u metrima kvadratnim (m2).

Visina naknada

Član 191.

Visina naknade za postavljanje reklamnih tabli pored državnog puta, propisana je u Prilogu 10. Tabela 7. ovog zakona.

Visina naknade za postavljanje sredstava za oglašavanje pored odnosno na ulicama i opštinskim putevima, odnosno na drugom zemljištu koje koristi upravljač ulice ili opštinskog puta propisana je u Prilogu 10. Tabela 7.1. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 192.

Utvrđivanje naknade za postavljanje reklamnih tabli vrši upravljač državnog puta, odnosno upravljač ulice ili opštinskog puta prilikom zaključivanja ugovora sa obveznikom naknade po okončanom javnom konkursu odnosno ugovorom o javno – privatnom partnerstvu.

Plaćanje se vrši u 12 jednakih mesečnih rata do 15. u mesecu za prethodni mesec.

Putarina

Obveznik naknade

Član 193

Obveznik putarine je:

1) vlasnik motornog vozila koje je registrovano na teritoriji Republike Srbije (u daljem tekstu: vlasnik motornog vozila domaće registracije);

2) vlasnik motornog vozila strane registracije.

Osnovica

Član 194.

Osnovica za putarinu je kategorija vozila i karakteristika deonice autoputa, u skladu sa zakonom koji uređuje javne puteve.

Visina naknade

Član 195.

Visina putarine propisana je u Prilogu 10, Tabela 8. ovog zakona.

U zatvorenom sistemu za naplatu putarine cena se izračunava tako što se propisana cena putarine za jedan kilometar autoputa, za određenu kategoriju vozila, množi sa dužinom pređene relacije.

U otvorenom sistemu putarine cena se izračunava tako što se propisana cena putarine za jedan kilometar autoputa, za određenu kategoriju vozila, množi sa dužinom cele deonice autoputa pod naplatom.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 196.

Putarina se plaća na naplatnim stanicama upravljača javnog puta.

Putarina za motorna vozila domaće registracije utvrđuje se i naplaćuje u dinarima.

Putarina za motorna vozila strane registracije plaća se u dinarima, ali se može platiti i u evrima.

Putarina iz stava 3. ovog člana obračunava se u evrima, a naplaćuje u dinarima po važećem srednjem kursu evra, a usklađivanje se vrši pri promeni srednjeg kursa evra od +/- 3%.

Visina putarine prilikom obračuna u dinare zaokružuje se, i to: 0,01 do 4,99 na 0,00 a od 5,00 do 9,99 na 10 dinara.

Naplata putarine za motorna vozila strane registracije može se vršiti i u efektivnom stranom novcu u vrstama deviza koje Narodna banka Srbije kupuje i prodaje na deviznom tržištu u skladu sa propisom Narodne banke Srbije.

Putarinu za odgovarajuću kategoriju motornog vozila domaće registracije, pravna i fizička lica mogu plaćati kupovinom mesečne i godišnje pretplatne karte.

Mesečna i godišnja pretplatna karta kupuju se za deonicu autoputa.

Visina mesečne pretplatne karte obračunava se tako što se iznos naknade za određenu deonicu autoputa množi, za određenu kategoriju vozila, brojem 40 i važi za naznačeni mesec.

Visina godišnje pretplatne karte obračunava se tako što se iznos naknade za određenu deonicu autoputa množi, za određenu kategoriju vozila, brojem 400 i važi 12 meseci od meseca izdavanja.

Mesečna i godišnja pretplatna karta koju izdaje upravljač javnog puta sadrži: deonicu autoputa, kategoriju vozila, registarski broj vozila i vreme važenja.

Putarina se može plaćati i putem elektronske naplate putarine (ENP) i na taj način se ostvaruju određeni popusti pri dopuni uređaja za ENP:

Plaćanje putarine za motorna vozila pravnih lica, domaće i strane registacije, može se vršiti elektronskom naplatom putem uređaja za ENP u "Post-Pejd" sistemu, na osnovu ispostavljenih računa za ostvareno korišćenje puteva, uz prethodno zaključen ugovor sa upravljačem javnog puta i dostavljene bankarske garancije sa minimalnim rokom važnosti od 60 dana.

U zatvorenom sistemu naplate putarine, obveznik putarine je dužan da kod izlaska sa deonice pod naplatom, preda dokument koji je dobio prilikom ulaska u zatvoreni sistem naplate putarine, a u elektronskom sistemu naplate da kod izlaska sprovede elektronsku registraciju uz pomoć elektronskog uređaja za ENP, sa kojim se registrovao kod poslednjeg ulaska u zatvoreni sistem.

Oslobađanja

Član 197.

Putarina se ne plaća za vozila:

1) policije, (vozila u vlasništvu policije); 2) hitne pomoći, (vozila sa ležajevima u vozilu);

3) Vojske Srbije i vozila mobilisana za potrebe Vojske Srbije; 4) profesionalnih vatrogasnih jedinica, dobrovoljnih vatrogasnih društava i

vatrogasnih jedinica pravnih lica koja imaju vatrogasnu službu organizovanu po propisima o zaštiti od požara;

5) pod pratnjom i vozila sa prvenstvom prolaza u skladu sa zakonom kojim se uređuje bezbednost saobraćaja na putevima.

Po odobrenju Upravljača javnog puta putarina se ne plaća za vozila:

1) osoba sa utvrđenim invaliditetom sa 80% ili više procenata telesnog oštećenja, odnosno osoba kod kojih je utvrđeno telesno oštećenje koje ima za posledicu nesposobnost donjih ekstremiteta 60% ili više procenata, za jedan lični automobil koji imaju u svom vlasništvu, odnosno koji koriste po osnovu ugovora o lizingu, kada se osoba sa utvrđenim invaliditetom nalazi u vozilu;

2) republičke inspekcije za državne puteve i republičke inspekcije za drumski saobraćaj;

3) privrednih društava i drugih pravnih lica, odnosno preduzetnika koji obavljaju poslove održavanja i zaštite javnog puta za čije korišćenje se plaća putarina;

4) koja su u funkciji organizovanja i kontrole naplate putarine i 5) za prevoz lica i materijalnih dobara u okviru domaćih ili međunarodnih humanitarnih akcija.

Po odobrenju Upravljača javnog puta putarina se plaća u umanjenom iznosu:

1) od 10% za mesečnu, odnosno godišnju pretplatnu kartu koju nabavljaju poljoprivrednici koji su upisani u Registar poljoprivrednih gazdinstva u skladu sa propisima koji uređuju upis poljoprivrednih gazdinstava u registar;

2) do 10% od utvrđene cene putarine u zavisnosti od visine avansne uplate za obveznika putarine koji plaćanje vrši putem uređaja za ENP.

Način ostvarivanja prava na popust kao i kriterijume za ostvarivanje prava na popust bliže se uređuju podzakonskim aktom koji donosi ministar nadležan za poslove saobraćaja.

Naknada za korišćenje delova zemljišnog pojasa javnog puta i drugog zemljišta koje koristi upravljač javnog puta

Obveznik naknade

Član 198.

Obveznik naknade za korišćenje delova zemljišnog pojasa javnog puta i drugog zemljišta koje koristi upravljač javnog puta (u daljem tekstu: naknada za korišćenje delova zemljišnog pojasa), a koje je u opštoj upotrebi je korisnik tog zemljišta.

Osnovica

Član 199.

Osnovica naknada za korišćenje delova zemljišnog pojasa je metar kvadratni (m²) putnog zemljišta u zavisnosti od značaja puta, a koje se koristi za pristup komercijalnih objekata (stanica za snabdevanje motornih vozila gorivom, motela, hotela, restorana, autoservisa, prodavnica, stovarišta, otpada, megamarketa i sl.).

Visina naknade

Član 200.

Visina naknade za korišćenje delova zemljišnog pojasa propisana je u Prilogu 10. Tabela 9, 9.1, 9.2 i 9.3 ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 201.

Utvrđivanje naknade za korišćenje delova zemljišnog pojasa utvrđuje upravljač javnog puta prilikom zaključivanja ugovora sa obveznikom plaćanja naknade.

Naknada se plaća u 12 jednakih mesečnih rata, do 15. u mesecu za prethodni mesec.

Naknada za upotrebu državnog puta za vozila registrovana u inostranstvu

Obveznik naknade

Član 202.

Obveznik naknade za upotrebu državnog puta za vozila registrovana u inostranstvu je vlasnik teretnog vozila, odnosno skupa vozila i vlasnik autobusa registrovanih u inostranstvu koji koriste državni put.

Osnovica

Član 203.

Osnovica naknade za upotrebu državnog puta za vozila registrovana u inostranstvu za teretno vozilo, odnosno skup vozila je brutotonski kilometar, a za autobuse je vozilo-kilometar.

Prikolica za prevoz prtljaga putnika koji putuju autobusom koji vuče prikolicu smatra se sastavnim delom autobusa.

Bruto-tonski kilometar predstavlja kretanje jedne tone ukupne mase teretnog vozila, odnosno skupa vozila na rastojanju od jednog kilometra.

Ukupna masa teretnog vozila, odnosno skupa vozila označava masu teretnog vozila, odnosno skupa vozila (uključujući masu goriva u rezervoaru, pribora i opreme) zajedno sa masom posade vozila i tereta koji se prevozi.

Vozilo kilometar predstavlja kretanje autobusa na rastojanju od jednog kilometra.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 204.

Utvrđivanje i naplatu naknade za upotrebu državnog puta za vozila registrovana u inostranstvu vrši carinski organ na graničnom prelazu ili na drugom mestu na kome se vrši nadzor.

Naknada iz stava 1. ovog člana plaća se prilikom prelaska granice.

Naknada za upotrebu državnog puta za vozila registrovana u inostranstvu se utvrđuje primenom koeficijenta za obračun naknade koji je propisan u Prilogu 10, Tabela 10. ovog zakona, na osnovicu.

Oslobođenja

Član 205.

Naknada za upotrebu državnog puta za vozila registrovana u inostranstvu ne plaća se za motorna vozila koja obavljaju prevoz medicinske opreme u hitnim slučajevima, naročito u slučaju prirodnih katastrofa i humanitarnih potreba.

Pripadnost prihoda

Član 206.

Prihodi ostvareni od naknada iz člana 184. stav 1. tač. 1), 2), 4), 5) i 6) na državnom putu pripadaju budžetu Republike Srbije, a prihodi od tih naknada ostvareni na opštinskom putu i ulici pripadaju budžetu jedinice lokalne samouprave na čijoj teritoriji se nalazi put i ulica.

Prihodi ostvareni od naknada iz člana 184. stav 1. tač. 3) i 7) pripadaju budžetu Republike Srbije.

XIII NAKNADE ZA KORIŠĆENJE JAVNE ŽELEZNIČKE INFRASTRUKTURE

Vrste naknada

Član 207.

Naknade za korišćenje javne železničke infrastrukture u smislu ovog zakona su:

1) naknada za priključenje industrijskog koloseka;

2) naknada za privremeno korišćenje poslovnog prostora i postavljanje

reklamnih tabli, reklamnih panoa, uređaja za slikovno obaveštavanje ili oglašavanje u zaštitnom pružnom pojasu, odnosno na drugom zemljištu i objektima koje koristi upravljač javne železničke infrastrukture;

3) naknada za privremeno korišćenje zemljišnog pojasa pored železničkih pruga u širini od 25m od ose najbližeg koloseka.

Javna železnička infrastruktura u smislu ovog zakona jeste pruga u skladu sa zakonom kojim se uređuje železnica.

Naknada za priključenje industrijskog koloseka na javnu železničku infrastrukturu

Obveznik naknade

Član 208.

Obveznik naknade za priključenje industrijskog koloseka na javnu železničku infrastrukturu je vlasnik industrijske železnice, odnosno industrijskog koloseka.

Visina naknade

Član 209.

Visina naknade za priključenje industrijskog koloseka na javnu železničku infrastrukturu propisana je u Prilogu 11. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 210.

Utvrđivanje naknade za priključenje industrijskog koloseka na javnu železničku infrastrukturu vrši se ugovorom.

Naknada iz stava 1. ovog člana plaća se u roku od 15 dana od dana zaključivanja ugovora.

Naknada za privremeno korišćenje poslovnog prostora i postavljanje reklamnih tabli, reklamnih panoa, uređaja za slikovno obaveštavanje ili oglašavanje u zaštitnom pružnom pojasu, odnosno na drugom zemljištu i objektima koje koristi upravljač javne železničke infrastrukture

Obveznik naknade

Član 211.

Obveznik naknade za privremeno korišćenje poslovnog prostora (poslovni objekti, službeni objekti, vestibili, lokali, magacini itd.) i postavljanje reklamnih tabli, reklamnih panoa, uređaja za slikovno obaveštavanje ili oglašavanje u zaštitnom pružnom pojasu, odnosno na drugom zemljištu i objektima i zaštitnim ogradama i manipulativnim prostorima koje koristi upravljač javne železničke infrastrukture (u daljem tekstu: naknada za postavljanje reklamnih tabli), je pravno ili fizičko lice.

Objektima se smatraju železničke stanice, stajališta, poslovne i službene zgrade, podvožnjaci, nadvožnjaci, mostovi i sl.

Osnovica

Član 212.

Osnovica za obračun naknade za postavljanje reklamnih tabli je površina prostora izražena u metrima kvadratnim (m²) u zavisnosti od teritorije i namene.

Visina naknade

Član 213.

Visina naknade za postavljanje reklamnih tabli propisana je u Prilogu 12. ovog zakona.

Pri ponavljanju oglašavanja poslovnog prostora, za koji nije bilo nijedne ponude ili je jedini ponuđač u prvom postupku oglašavanja odustao od Ugovora, početna cena se može umanjiti do 30% a isključivo po odluci upravljača infrastrukture.

Izuzetno po odobrenju upravljača javne železničke infrastrukture, cena zakupa poslovnog i reklamnog prostora može biti umanjena u odnosu na propisanu visinu naknade iz Priloga 12. ukoliko je reč o neprofitabilnim organizacijama, organizacijama od značaja za kulturu, zdravstvo i slično.

U naknadu ne mogu biti uračunati troškovi redovnog održavanja, električne energije, vode i kanalizacije, grejanja, PTT usluga, iznošenja smeća, čišćenja, odvodnjavanja kao i drugih usluga, taksi i poreza koje snosi zakupac.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 214.

Utvrđivanje naknade za privremeno korišćenje poslovnog prostora i postavljanje reklamnih tabli vrši se ugovorom, između upravljača javne železničke infrastrukture i pravnog ili fizičkog lica, za mesečni period, od momenta ulaska u posed.

Utvrđena obaveza iz stava 1. ovog člana plaća se za mesečni period u roku od 15. dana po isteku meseca.

Naknada za privremeno korišćenje delova zemljišnog pojasa pored železničkih pruga

Obveznik naknade

Član 215.

Obveznik naknade za privremeno korišćenje delova zemljišnog pojasa pored železničkih pruga i drugog zemljišta koje koristi upravljač javne železničke infrastrukture (u daljem tekstu: za privremeno korišćenje delova zemljišnog pojasa), a koje je u opštoj upotrebi je pravno ili fizičko lice.

Osnovica

Član 216.

Osnovica naknada za privremeno korišćenje delova zemljišnog pojasa je površina korišćenog zemljišta izražena u metrima kvadratnim (m²) u zavisnosti od kategorije pruge.

Visina naknade

Član 217.

Visina naknade za privremeno korišćenje delova zemljišnog pojasa propisana je u Prilogu 13. ovog zakona.

Izuzetno po odobrenju upravljača javne železničke infrastrukture cena naknade za privremeno korišćenje zemljišta može biti umanjena u odnosu na visinu naknade iz Priloga 13, ukoliko je reč o neprofitabilnim organizacijama, organizacijama od značaja za kulturu, zdravstvo i slično.

U naknadu za privremeno korišćenje ne mogu biti uračunati troškovi redovnog održavanja, električne energije, vode i kanalizacije, grejanja, PTT usluga, iznošenja smeća, čišćenja, odvodnjavanja kao i drugih usluga, taksi i poreza. Sve naknade moraju u ugovoru i predugovoru biti posebno naznačene i iste snosi privremeni Korisnik.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 218.

Utvrđivanje naknade za zakup delova zemljišnog pojasa vrši upravljač javne železničke infrastrukture ugovorom koji zaključuje sa obveznikom plaćanja naknade.

Naknada se plaća mesečno, do 15. u mesecu za prethodni mesec.

Pripadnost prihoda

Član 219.

Prihodi ostvareni od naknada za korišćenje javne železničke infrastrukture pripadaju upravljaču javne železničke infrastrukture.

XIV. NAKNADE ZA KORIŠĆENJE JAVNIH POVRŠINA

Vrste naknada

Član 220.

Naknade za korišćenje javne površine, su:

1) naknada za korišćenje prostora na javnoj površini u poslovne i druge svrhe, osim radi prodaje štampe, knjiga i drugih publikacija, proizvoda starih i umetničkih zanata i domaće radinosti;

2) naknada za korišćenje javne površine objektom privremenog korišćenja;

3) naknada za korišćenje javne površine za oglašavanje za sopstvene potrebe i za potrebe drugih lica, kao i za korišćenje površine i objekta za oglašavanje za sopstvene potrebe i za potrebe drugih lica, za koje dozvolu izdaje nadležni organ jedinice lokalne samouprave;

4) naknada za korišćenje javne površine građevinskim materijalom i za izvođenje građevinskih radova;

Javna površina jeste prostor definisan zakonom koji uređuje planiranje i izgradnju.

Obveznik naknade

Član 221.

Obveznik naknade za korišćenje javne površine je korisnik javne površine.

Osnovica

Član 222.

Osnovica naknade za korišćenje prostora na javnoj površini je površina korišćenog prostora izražena u metrima kvadratnim (m2).

Visina naknade

Član 223.

Najviši iznos naknade za korišćenje javne površine propisan je u Prilogu 14. ovog zakona.

Iznos naknade propisan je u zavisnosti od vremena korišćenja prostora, zone u kojoj se nalazi prostor koji se koristi, ukoliko je utvrđena aktom jedinice lokalne samouprave kao i tehničko-upotrebnih karakteristika objekta, ukoliko se javna površina koristi za postavljanje objekata.

Aktom skupštine jedinice lokalne samouprave utvrđuje se visina naknade u skladu sa stavom 1. ovog člana, način dostavljanja i sadržaj podataka o korišćenju javne površine nadležnom organu koji utvrđuje obavezu plaćanja naknade.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 224.

Utvrđivanje naknade za korišćenje javne površine vrši se prema površini korišćenog prostora, srazmerno vremenu korišćenja tog prostora, tehničko-upotrebnih karakteristika objekta.

Naknadu iz stava 1. ovog člana, vrši organ jedinice lokalne samouprave nadležan za utvrđivanje, kontrolu i naplatu javnih prihoda rešenjem.

Naknada iz stava 1. ovog člana po osnovu zauzeća javne površine građevinskim materijalom i za izvođenje građevinskih radova uvećava se za 100% ako investitor produži dozvoljeni rok za zauzimanje javne površine. Pod produženjem roka podrazumeva se prekoračenje roka završetka izgradnje evidentiranog u pismenoj izjavi investitora o početku građenja odnosno izvođenja radova i roku završetka građenja, odnosno izvođenja radova prema zakonu o planiranju i izgradnji.

Obaveznik naknade dužan je da utvrđenu obavezu po osnovu naknade plati do 15. u mesecu za prethodni mesec.

Obveznik naknade dužan je da do dospelosti obaveze po rešenju iz stava 2. ovog člana o utvrđivanju naknade za tekuću godinu, plaća mesečno akontaciju naknade u visini obaveze za poslednji mesec godine koja prethodi godini za koju se utvrđuje naknada.

Ako je obveznik naknade po osnovu akontacije uplatio manji iznos od iznosa koji je utvrđen rešenjem iz stava 2. ovog člana, obveznik je dužan da iznos te razlike plati u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja, a ako je uplatio veći iznos od iznosa utveđenog rešenjem iz stava 2. ovog člana, više plaćena naknada obračunava se kao akontacija za naredni period.

Protiv rešenja iz stava 2. ovog člana može se izjaviti žalba ministarstvu nadležnom za lokalnu samoupravu, preko nadležnog organa jedinice lokalne samouprave.

Oslobođenja i olakšice

Član 225.

Naknadu za korišćenje javnih površina ne plaćaju direktni i indirektni korisnici budžetskih sredstava.

Naknada za korišćenje javnih površina po osnovu zauzeća građevinskim materijalom i za izvođenje građevinskih radova ne plaća se ako se raskopavanje, odnosno zauzimanje javne površine vrši zbog rekonstrukcije kolovoza, trotoara ili druge javne saobraćajne površine, kao i prilikom izvođenja radova javnih komunalnih preduzeća u svrhu dovođenja objekata u funkciju. Pod dovođenjem objekta u funkciju podrazumevaju se radovi na tekućem (redovnom) održavanju objekta, za koje se ne izdaje odobrenje po Zakonu o planiranju i izgradnji

Naknada za korišćenje javnih površina umanjuje se:

1) za povremeno korišćenje prostora na javnim površinama na pokretnim objektima za vreme održavanja vašara, sajmova, izložbi i drugih tradicionalnih manifestacija, humanitarne, verske i druge registrovane neprofitne organizacije, za 90% od propisane naknade;

2) za obavljanje ugostiteljske delatnosti u bašti otvorenog tipa, u periodu od 1. oktobra do 31. marta, za 80% od propisane naknade;

3) za zabavne parkove na otvorenom prostoru u periodu od 1. oktobra do 31. marta, za 80% od propisane naknade;

4) za održavanje zabavnih programa koji se priređuju u humanitarne svrhe, za 90%, od propisane naknade;

5) u periodu izvođenja radova zbog izgradnje, rekonstrukcije ili sanacije komunalne infrastrukture, za 90%, od propisane naknade.

6) za zauzeće građevinskim materijalom i za izvođenje građevinskih radova ako se raskopavanje, odnosno zauzimanje javne saobraćajne površine vrši zbog izgradnje i rekonstrukcije ili sanacije komunalne primarne infrastrukture, za 50%. Pod komunalnom primarnom infrastrukturom podrazumevaju se objekti komunalnih delatnosti pobrojanih u Zakonu o komunalnim delatnostima, do mernog instrumenta potrošača.

Pripadnost prihoda

Član 226.

Prihodi ostvareni od naknade za korišćenje javnih površina pripadaju budžetu jedinica lokalne samouprave.

XV NAKNADA ZA KORIŠĆENJE PRIRODNOG LEKOVITOG FAKTORA

Obveznik naknade

Član 227.

Obveznik naknade za korišćenje prirodnog lekovitog faktora je lice koje, u skladu sa zakonom koji uređuje banje, ima pravo da koristi prirodni lekoviti faktor u banji u svrhu prevencije, lečenja i rehabilitacije (u daljem tekstu: banjske zdravstvene usluge), kao i u okviru ugostiteljske delatnosti u smislu zakona koji uređuje turizam (u daljem tekstu: banjske ugostiteljske usluge).

Obveznik naknade iz stava 1. ovog člana dužan je da pribavi i stavi u funkciju merne instrumente radi kontrole utrošene količine vode, gasa i lekovitog blata sa prirodnim lekovitim faktorom za banjske zdravstvene i banjske ugostiteljske usluge, u roku od 6 meseci od dana stupanja ovog zakona na snagu.

Banja i prirodni lekoviti faktor imaju značenje shodno zakonu kojim se uređuju banje.

Prirodni lekoviti faktor je termalna i mineralna voda, gas i lekovito blato.

Osnovica

Član 228.

Osnovica za obračun naknade za korišćenje prirodnog lekovitog faktora je količina zahvaćene vode, gasa i lekovitog blata izražena u kubnim metrima (m3), koja sadrži prirodni lekoviti faktor.

Visina naknade

Član 229.

Visina naknade za korišćenje prirodnog lekovitog faktora propisana je u Prilogu 15. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja

Član 230.

Utvrđivanje naknade za korišćenje prirodnog lekovitog faktora vrši nadležni organ jedinice lokalne samouprave, rešenjem.

Naknada za korišćenje prirodnog lekovitog faktora se utvrđuje za tromesečni period.

Naknada za korišćenje prirodnog lekovitog faktora se u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja iz stava 1. ovog člana.

Kontrolu plaćanja naknade iz stava 1. ovog člana vrši jedinica lokalne samouprave preko ovlašćenog inspektora.

Protiv rešenja iz stava 1. ovog člana može se izjaviti žalba ministarstvu nadležnom za poslove turizma u roku od 15 dana od dana dostavljanja rešenja.

Žalba na rešenje ne odlaže izvršenje rešenja.

Nadležni organ jedinice lokalne samouprave dužan je da ministarstvu nadležnom za poslove turizma i ministarstvu nadležnom za poslove zdravlja u elektronskoj formi, dva puta godišnje, dostavi evidenciju konačnih rešenja iz stava 1. ovog člana na obrascu, čiju sadržinu bliže određuje ministar nadležan za poslove turizma.

Olakšice

Član 231.

Za količinu prirodnog lekovitog faktora koju obveznik naknade koristi za lečenje pacijenata visina naknade umanjuje se za 20%.

Pripadnost prihoda

Član 232.

Prihodi ostvareni od naknade za korišćenje prirodnog lekovitog faktora pripadaju budžetu jedinica lokalne samouprave.

XVI. NAKNADE ZA ELEKTRONSKE KOMUNIKACIJE

Vrste naknada

Član 233.

Naknade za elektronske komunikacije su:

1) naknada za korišćenje numeracije;

2) naknada za korišćenje radio-frekvencija;

Radio-frekvencija i numeracija definisane su zakonom kojim se uređuju elektronske komunikacije.

Naknada za korišćenje numeracije

Obveznik naknade

Član 234.

Obveznik naknade za korišćenje numeracije je lice, koje je u skladu sa zakonom koji uređuje oblast elektronskih komunikacija dobilo pravo korišćenja numeracije.

Visina naknade

Član 235.

Način obračuna visine naknade u zavisnosti od vrste komunikacione mreže, pojedinačno dodeljenih kodova, vrste usluga, podataka o dodeljenim i korišćenim brojevima i adresama na dan 31. decembra godine, koja prethodi godini za koju se naknada plaća propisana je u Prilogu 16. ovog zakona.

Utvrđivanje i plaćanje

Član 236.

Utvrđivanje naknade vrši regulatorno telo nadležno za oblast elektronskih komunikacija rešenjem za godišnji period.

Plaćanje se vrši na način i u roku utvrđenom rešenjem regulatornog tela.

Na postupak utvrđivanja iznosa naknada iz stava 1. ovog člana primenjuju se odredbe zakona kojim se uređuje opšti upravni postupak.

Rešenje iz stava 1. ovog člana je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Kontrolu plaćanja i prinudnu naplatu naknada iz stava 1. ovog člana vrši regulatorno telo nadležno za oblast elektronskih komunikacija.

Naknade za korišćenje radio-frekvencija

Član 237.

Naknade za korišćenje radio-frekvencija su:

1) naknada za korišćenje radio-frekvencije za radio stanicu u radiodifuznoj službi;

2) naknada za korišćenje radio-frekvencije za radio stanicu u mobilnoj i fiksnoj službi, i to:

(1) naknada za korišćenje jedne radio-frekvencije za radio stanicu u radio mreži sa simpleksnim, semidupleksnim i drupleksnim načinom rada;

(2) naknada za korišćenje jedne radio-frekvencije za radio relejnu stanicu; 3) naknada za korišćenje radio-frekvencije za radio stanicu u javnoj komunikacionoj mreži utvrđuje se za:

(1) za korišćenje radio-frekvencija za baznu stanicu u radio mreži sa dupleksnim načinom rada;

(2) za korišćenje radio-frekvencija u javnoj mobilnoj komunikacionoj mreži sa dupleksnim načinom rada;

4) naknada za korišćenje radio-frekvencije za satelitsku radio-stanicu, i to: (1) za satelitsku radio stanicu; (2) za druge radio stanice;

5) naknada za korišćenje radio-frekvencije za druge radio-stanice, i to:

(1) za radio stanicu na vazduhoplovu, brodu, drugim plovilima i lokomotivama; (2) za radio stanicu na kopnu namenjenu za bezbednost vazdušne plovidbe, plovidbe na unutrašnjim plovnim putevima, radio navigaciju.

Obveznik naknada

Član 238.

Obveznik naknada za korišćenje radio-frekvencija je lice koje, u skladu sa zakonom koji uređuje oblast elektronskih komunikacija, dobilo pravo korišćenja radio-frekvencija.

Visina naknade

Član 239.

Način obračuna visine naknade u zavisnosti od sledećih kriterijuma: vrste radio-difuzne službe, broja stanovnika u zoni opsluživanja, vrste signala, načina korišćenja radio-frekvencije, broja programa, broja radio stanica i dr. propisuje se u Prilogu 17. ovog zakona.

Način utvrđivanja i plaćanja naknade

Član 240.

Utvrđivanje naknade za korišćenje radio-frekvencija vrši regulatorno telo rešenjem za godišnji period.

Naknada se plaća na način i u roku utvrđenom rešenjem.

Na postupak utvrđivanja iznosa naknada iz stava 1. ovog člana primenjuju se odredbe zakona kojim se uređuje opšti upravni postupak.

Rešenje iz stava 1. ovog člana je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor.

Kontrolu plaćanja i prinudnu naplatu naknada iz stava 1. ovog člana vrše stručne službe agencije.

Član 241.

Operatori vode popis korišćenih brojeva i adresa i isti dostavljaju Republičkoj agenciji za elektronske komunikacije (u daljem tekstu: Agencija) najmanje jednom godišnje i to do 31. januara tekuće godine sa stanjem na dan 31. decembra prethodne godine, kao i na zahtev Agencije.

Olakšice i izuzeća od plaćanja

Član 242.

Olakšice za plaćanje naknade za elektronske komunikacije mogu se odobriti za:

1) produženje roka plaćanja za iznos do 500.000 dinara;

2) plaćanje na rate za iznos utvrđene naknade jednak ili veći od 500.000 dinara. Olakšice iz stava 1. ovog člana odobravaju se na osnovu zahteva korisnika podnetog do 1. decembra tekuće godine.

Naknada za korišćenje radio-frekvencije za radio relejne stanice koje se koriste za pružanje univerzalnog ervisa na području za to određenom se ne plaća.

Naknade za privremeno korišćenje radio-frekvencije plaća se u visini od 20% od visine godišnje naknade za korišćenje radio-frekvencije.

Pripadnost prihoda

Član 243.

Prihodi ostvareni od naknada za elektronske komunikacije i poštanske usluge pripadaju regulatornom telu nadležnom za oblast elektronskih komunikacija do iznosa sredstava planiranih rashoda utvrđenih godišnjim finansijskim planom tog regulatornog tela.

Sredstva koja predstavljaju razliku prihoda i rashoda utvrđenih godišnjim finansijskim izveštajem regulatornog tela uplaćuju se na odgovarajući račun propisan za uplatu javnih prihoda budžeta Republike Srbije i evidentiraju se na računu Budžetskog fonda za unapređenje i razvoj oblasti elektronskih komunikacija i informacionog društva.

Deo razlike sredstava, srazmeran prihodima ostvarenim od operatora elektronskih komunikacionih mreža i usluga na teritoriji autonomne pokrajine, uplaćuje se na račun budžeta autonomne pokrajine.

XVII. POSEBNE ODREDBE

Član 244.

Prilozi od 1. do 17. su odštampani uz ovaj zakon i čine njegov sastavni deo.

Uplata prihoda od naknada

Član 245.

Naknade za korišćenje javnih dobara utvrđene ovim zakonom uplaćuju se na račune propisane za uplatu javnih prihoda.

Izuzetno od stava 1. ovog člana prihod od naknade za korišćenje zaštićenog područja, prihod od naknada za korišćenje javne železničke infrastrukture, kao i prihod od naknada koji ostvaruju regulatorna tela uplaćuje se na račun upravljača, odnosno regulatornog tela.

Član 246.

U pogledu povraćaja, kamate, prinudne naplate, zastarelosti i ostalog što nije propisano ovim zakonom shodno se primenjuju propisi kojima se uređuje poreski postupak i poreska administracija.

Izuzetno, ukoliko utvrđivanje naknada vrši regulatorno telo, odnosno upravljač postupak prinudne naplate se sprovodi u skladu sa zakonom kojim se uređuje opšti upravni postupak.

Evidencija

Član 247.

Organ nadležan za utvrđivanje naknade u skladu sa ovim zakonom, vodi evidenciju obveznika naknade, zaduženje po osnovu obaveze plaćanja naknade, uplate naknade po obveznicima naknade, kao i drugim podacima koji se odnose na plaćanje naknade.

Način usklađivanja

Član 248.

Visine dinarskih iznosa naknada datih u prilozima 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 13, 14, 15, 16, 17. i 18. koji su sastavni deo ovog zakona usklađuju se godišnje, sa godišnjim indeksom potrošačkih cena za period od 1. oktobra prethodne godine do 30. septembra tekuće godine, koji objavljuje republički organ nadležan za poslove statistike.

Prilikom usklađivanja visine naknada iz stava 1. ovog člana, osnovica za usklađivanje su poslednji objavljeni usklađeni iznosi.

Zaokruživanje usklađenih iznosa naknada iz stava 1. ovog člana vrši se tako što se iznos do 0,50 dinara ne uzima u obzir, a iznos preko 0,50 dinara zaokružuje na 1,00 dinar.

Izuzetno od stava 3. ovog člana zaokruživanje usklađenih iznosa naknada propisanih u prilozima 5, 7, 10, 14. i 15. vrši se na dva decimalna mesta, a zaokruživanje usklađenih iznosa naknada propisanih u Prilogu 3. ovog zakona vrši se na četiri decimalna mesta.

Prvo usklađivanje visine naknada propisanih ovim zakonom izvršiće se u 2019. godini, primenom indeksa potrošačkih cena prema podacima republičkog organa nadležnog za poslove statistike, za period od prvog dana narednog meseca od dana stupanja na snagu ovog zakona do 30. septembra 2019. godine.

Vlada, na predlog ministarstva nadležnog za poslove finansija, utvrđuje i objavljuje usklađene visine naknada iz stava 1. ovog člana u "Službenom glasniku Republike Srbije", do kraja decembra tekuće godine.

Usklađeni iznosi naknada iz stava 7. ovog člana primenjivaće se od prvog dana narednog meseca od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije".

Ako se do isteka roka iz stava 6. ovog člana ne utvrde i ne objave usklađeni iznosi naknada, u narednoj godini će se primenjivati poslednji objavljeni iznosi naknada.

XVIII. KAZNENE ODREDBE

Član 249.

Novčanom kaznom od 500.000 do 2.000.000 dinara kazniće se za prekršaj pravno lice:

1) ako ne plati naknadu utvrđenu rešenjem organa, odnosno ugovorom utvrđenu naknadu (član 9. stav 4, član 14. stav 2, član 18. st. 2. i 4, član 52. stav 4, član 59. stav 2, član 83, 88. stav 2, član 93. st. 5, 6. i 7, član 98 st. 3, 4, 5. i 7,, član 109. stav 2, član 122. st. 1, 2. i 4, član 127. stav 2, član 131. stav 2, član 138. st. 3. i 5, član 156. stav 6, član 159. st. 5, 6. i 7, član 167. stav 8, 157, član 171. stav 5, član 175. stav 4, član 181. stav 2, član 188. stav 10, član 19. stav 2, član 201. stav 2, član 210. stav 2, član 214. stav 2, član 218. stav 2, član 224. st. 3, 4. i 5. član 230. stav 3, član 236. stav 2. i član 240. stav 2.);

2) ako ne utvrdi i ne plati naknadu (član 24. stav 2, čl. 32, čl. 39. i 46, član 66. stav 2, član 72. stav 2, član 77. stav 2, član 104 stav 2, član 145. stav 3.); 3) ako obveznik naknade ne dostavi prijavu ili dostavi nepotpunu prijavu ili prijava sadrži netačne podatke (član 14. stav 5, član 18. stav 5, član 24. stav 6, član 31. stav 5, član 38. stav 5, član 45. stav 7, 40, 47, član 66. stav 1, član 72. stav 1, član 77. stav 1, član 104. stav 1,, stav 1 i član 149. stav 1, član 167. st. 2. i 3, član 171. st. 2. i 3. član 175. st. 2. i 3.); 4) ako ne dostavi godišnji izveštaj (član 123. stav 1, član 131. stav 5, član 132, član 139, član 145. stav 4, član 153. stav 2, član 159. stav 3. i član 160.); 5) ne dostavi jedinstvenu carinsku ispravu (član 127. stav 4.);

Za prekršaj iz stava 1. ovog člana kazniće se za prekršaj preduzetnik novčanom kaznom od 10.000 do 500.000 dinara.

Novčanom kaznom od 5.000 dinara do 50.000 dinara kazniće se za prekršaj obveznik naknade – fizičko lice koje ne plati naknadu iz stava 1. ovog člana.

Za radnje iz stava 1. ovog člana kazniće se za prekršaj i odgovorno lice u pravnom licu novčanom kaznom od 10.000 do 100.000 dinara.

XXI PRELAZNE I ZAVRŠNE ODREDBE

Član 250.

Obaveze po osnovu naknada koje su nastale, a nisu plaćene do dana stupanja na snagu ovog zakona, izmiriće se u skladu sa propisima koji su bili na snazi u vreme nastanka obaveze.

Član 251.

Vlada će u roku od 120 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona doneti podzakonska akta iz člana 122. stav 6, člana 135. stav 6. i člana 138. stav 7. ovog zakona.

Član 252.

Podzakonska akta iz člana 14. stav 7, člana 18. stav 7, član 22. stav 2, člana 24. st. 8. i 9, član 28. stav 7, člana 33. stav 3, člana 40. sav 3, člana 47. stav 3, člana 66. stav 4, člana 72. stav 4, člana 77. stav 4, član 102. stav 4, člana 104. stav 5, član 115. stav 4, član 123. stav 3, član 131. stav 8, član 138. stav 9, član 145. stav 6, član 146. stav 6, član 153. stav 8, član 159. stav 10, član 197. stav 4. i član 230. stav 7. ovog zakona doneće nadležni ministar u roku od 120 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.

Jedinica lokalne samouprave će u roku od 120 dana od od dana stupanja na snagu ovog zakona doneti podzakonski akt iz člana 138. stav 13. ovog zakona.

Upravljač zaštićenog područja će u roku od 120 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona doneti podzakonski akt iz člana 108. stav 2. ovog zakona.

Član 253.

Danom početka primene ovog zakona prestaju da važe:

1) deo X. Naknade za geološka istraživanja i korišćenje mineralnih sirovina i geotermalnih resursa kojim su propisane odredbe čl.157. - 160. st. 1.-6. Zakona o rudarstvu i geološkim istraživanjima ("Službeni glasnik RSˮ, br. 101/15);

2) odredbe člana 341. Zakona o energetici ("Službeni glasnik RSˮ, br. 145/14);

3) odredbe člana 22. Zakona o robnim rezervama ("Službeni glasnik RSˮ, br. 104/13 i 145/14-dr. zakon);

4) nazivi i odredbe čl. 25. i 26. Zakona o poljoprivrednom zemljištu ("Službeni glasnik RSˮ, br. 62/06, 65/08-dr. zakon, 41/09, 112/15 i 80/17);

5) nazivi i odredbe čl. 11, 12, 85. i 87. Zakona o šumama ("Službeni glasnik RSˮ, br. 30/10, 93/12 i 89/15);

6) odredbe člana 80. Zakona o divljači i lovstvu ("Službeni glasnik RSˮ, br. 18/10);

7) nazivi i odredbe čl. 153. – 177đ, kao i nazivi i odredbe čl. 191.-195. Zakona o vodama ("Službeni glasnik RSˮ, br. 30/10, 93/12 i 101/16);

8) odredbe člana 7, kao i člana 58. stav 1. tač. 4. i 5. Zakona o zaštiti i održivom korišćenju ribljeg fonda ("Službeni glasnik RSˮ, br. 128/14);

9) naziv i odredba člana 70. Zakona o zaštiti prirode ("Službeni glasnik RSˮ, br. 36/09, 88/10, 91/10-ispravka i 14/16);

10) odredbe člana 27. st. 5.-7, naslov i odredbe člana 85, odredbe člana 85a st. 3. i 4, kao i naslove i odredbe čl. 86. – 88. Zakona o zaštiti životne sredine ("Službeni glasnik RSˮ, br. 135/04, 36/09, 36/09-dr. zakon, 72/09-dr. zakon, 43/11-US i 14/16);

11) naziv i odredba člana 31, odredbe člana 229. - 229v, kao i odredbe člana 232. Zakona o plovidbi i lukama na unutrašnjim vodama ("Službeni glasnik RSˮ, br. 73/10, 121/12, 18/15, 96/15-dr. zakon, 92/16 i 104/16-dr. zakon);

12) odredbe čl. 17. – 26. Zakona o javnim putevima ("Službeni glasnik RSˮ, br. 101/05, 123/07, 101/11, 93/12 i 104/13);

13) odredbe člana 27. Zakona o železnicama ("Službeni glasnik RSˮ, br. 45/13 i 91/15)

14) odredbe člana 13. Zakona o banjama ("Sl. glasnik RSˮ, br. 80/92 i 67/93-dr. zakon);

15) odredbe člana 29. stav 1. tač. 1) i 2), stav 2. istog člana u delu koji se odnosi na visinu naknada iz stava 1. tač. 1) i 2), kao i nazivi i odredbe čl.30. i 31. Zakona o elektronskim komunikacijama ("Službeni glasnik RSˮ, br. 44/10, 60/13-US i 62/14);

16) Uredba o visini i načinu plaćanja naknade za primenjena geološka istraživanja mineralnih i drugih geoloških resursa i naknade za zdržavanje istražnog prostora ("Službeni glasnik RS", br. 10/16);

17) Uredba o visini, načinu obračuna, plaćanja i raspolaganja naknadom za formiranje obaveznih rezervi nafte i derivata nafte;

18) Uredba o visini naknada za vode za 2017. godinu ("Službeni glasnik RS", br. 36/17);

19) Uredba o bližim kriterijumima, načinu obračuna i postupku naplate naknade za korišćenje zaštićenog područja ("Službeni glasnik RS", br. 43/10);

20) Uredba o vrstama zagađivanja, kriterijumima za obračun naknade za zagađivanje životne sredine i obveznicima, visini i načinu obračunavanja i plaćanja naknade ("Službeni glasnik RS", br. 113/05, 6/07, 13/08-dr. propis, 7/09-dr. propis, 5/10-dr. propis, 8/10, 102/10, 7/11-dr. propis, 15/12, 22/12--dr. propis, 91/12, 30/13-dr. propis, 37/14-dr. propis, 25/15-dr. propis, 44/16-dr. propis i 43/17-dr. propis);

21) Uredba o merilima i uslovima za povraćaj, oslobađanje ili smanjenje plaćanja naknade za zagađivanje životne sredine ("Službeni glasnik RS", br. 113/05 i 24/10);

22) Uredba o kriterijumima za utvrđivanje naknade za zaštitu i unapređivanje životne sredine i najvišeg iznosa naknade ("Službeni glasnik RS", broj 111/09);

23) Uredba o kriterijumima za obračun naknade za ambalažu ili upakovan proizvod i oslobađanje od plaćanja naknade, obveznicima plaćanja, visini naknade, kao i o načinu obračunavanja i plaćanja naknade ("Službeni glasnik RS", broj 8/10 i 22/16).

24) Pravilnik o visini i načinu plaćanja naknade za korišćenje podataka i dokumentacije osnovnih geoloških istraživanja koja se kao poslovi od javnog interesa finansiraju iz budžeta Republike Srbije, kao i za korišćenje podataka i geoloških istraživanja koji su postali javna svojina – državna svojina po osnovu koncesionih ugovora ("Službeni glasnik RS", br. 54/17);

25) Pravilnik o visini godišnje naknade za korišćenje numeracije ("Službeni glasnik RSˮ, br. 67/11);

26) Pravilnik o visini naknade za korišćenje radio-frekvencija ("Službeni glasnik RSˮ, br. 93/10 i 15/15);

27) Odluka o visini i načinu plaćanja lučkih i pristanišnih naknada ("Službeni glasnik RS", br. 31/15, 74/15 i 13/17);

28) Odluka o visini naknade za upotrebu državnog puta za vozila registrovana u inostranstvu ("Službeni glasnik RS", br. 16/16);

29) Odluka o visini naknade za vanredni prevoz na državnim putevima u Republici Srbiji ("Službeni glasnik RS", br. 103/17).

Član 254.

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u "Službenom glasniku Republike Srbije", a primenjivaće se od 1. januara 2019. godine.

Izvor: Vebsajt Ministarstvo finansija, 03.01.2018.